Uyandığımda saat 6 'yı bulmuştu ama nasıl rahatlamışım anlatamam.Gözlerimin ağrısı gitmişti başım daha iyiydi.Baş ucumda annemden bir not "Seni çok seviyorum kızım".Bundan harika bir anne olabilir mi?Sonra bir anda her şey geri gelmeye başladı Azra-Kerem-annemin anlattıkları ve yeniden Atlasa döndüm.İçeriden televizyon sesleri geliyor annem salonda demek.Salona doğru yürüdüm.
"Anne önceden sana bağırdığım için özür dilerim"deyip yanına sokuldum güvenli kolları beni hemen sardı.
"Önemli değil kızım haklıydın kim duysa tepki verirdi."
"Anne gerçekten doğruyu mu söylüyorsun?"
"Ben sana ne zaman yalan söyledim annem."
"O zaman her şeyi tekrar anlat en baştan."
"Elisya'm dediğim gibi iyi bir cadı seni bana getirdi ve zamanı geldiğinde geri dönmen gerektiğini söyledi çünkü onların tek umudu senmişsin.İyiliğin tek umudu senmişsin benim Elisya'm.Seni korumanın tek yolunun bu olduğunu söyledi.Senin kendi boyutundan uzak büyütülmen gerekiyormuş yoksa peşine düşerlermiş ama bu boyutta seni bulamazlarmış.
"Kim peşime düşermiş anne kimden korudular beni?
"Bilmiyorum canım sadece bu kadarını söyledi."
"Peki arayıcı dedin, o gözlerin arayıcıya ait olduğunu söyledin o ne demek?"
"Bilmiyorum Elisyam sadece cadının söylediğini biliyorum zamanı geldiğinde arayıcı onu bulacak demişti ben de gördüğün gözlerin ona ait olduğunu düşündüm."
"Peki şimdi benim gitmem mi gerek?Yani kendi boyutuma"
"Maalesef sanıyorum ki gitme zamanın yaklaşıyor."
"Ama nasıl giderim seni nasıl bırakırım anneciğim?Hemde hiç bilmediğim bir yere, yer bile değil bir boyut."
"Çok zor olduğunu biliyorum ama güçlü olman lazım kızım.Ben sana inanıyorum,seni herkesten iyi tanıyan annen olarak ne kadar güçlü olabileceğini biliyorum sadece senin de kendine inanman lazım.
"Peki şimdi ne yapmam gerek bilmiyorum anne.Nasıl kendi boyutuma gideceğim?
"Seni getiren cadı aynı zamanda bir taş bıraktı zamanı geldiğinde bu sana yol gösterecekmiş dedi dur getireyim."Annem elinde mavimsi morumsu bilye kadar küçük bir taşla geri döndü.Bir anda taşa bir yakınlık hissettim sanki uzun zaman önce çocukluktan kaybettiğin bir eşyanı bulursun da o günleri tekrar hissedip mutlu olursun ya öyle bir his.Annemle iyi geceler deyip vedalaştıktan sonra taşı alıp odama gittim.Yatakta uzanmış taşı elimde evirip çevirirken bir yandan da ormanı düşünmeye başladım varlığıyla yokluğu bir,anlık gördüğüm o ormanı.Tam uykuya dalacakken sert, tok bir ses duydum.
"Evine hoş geldin Elisya"
Son sözü kim söyledi tahminleri alalım :)?
YOU ARE READING
Elisya
Fantasy"Ama hayat böyledir Elisya her şeyi seçebiliriz belki ama ailemizi geldiğimiz yeri seçemeyiz.Bunu nasıl yumuşatarak söyleyeceğimi bilmiyorum canım kızım ama ben senin biyolojik annen değilim" "Yolu nerdeyse yarılamıştım ki bir anda bir şey oldu.Tam...
