Hoofdstuk 18

357 21 7
                                    

Sylvie's elven kleren 😃
~~~~~~~

We vlogen de winkel uit. Ik wis niet dat vliegen zo makkelijk was! Ze begonnen te lachen. "Je vleugels zijn echt zo mooi" zei Awisha. Tatjana en Sisiliya knikte instemmend. "We moeten haar naar het paleis brengen" zei Tatjana. Sisiliya en Awisha knikte instemmend. We begonnen te vliegen naar het paleis. Dat ging best goed. Toen ik achter me keek zag ik van de elfenstof uit mn voeten komen, in alle kleuren van de regenboog. We deden er echt een eeuwigheid over, maar dat kwam omdat we een paar, heel weinig maar 😊, (not, stuk of 20) winkels in waren gegaan. Maar daar bleven niet zo lang, meestal 10 minuten (kuch kuch, soms een half uur, kuch kuch) we hadden ook al maar ergens avond gegeten want we waren iets te lang bezig met andere dingen.

We vlogen over een meer, met een grote boom, midden op het meer, op een klein eilandje. Alleen 1 raar verschil, de bomen die waren paars. Maar super mooi. De boom lag hoog, en er liep naar beneden een trap. Waar elfen op liepen zonder vleugels, ook vaarde (of voerde, als jullie het weten zet het in de comments) allemaal witte boten omheen. Met ook van die doorzichtige elfen dan zonder vleugels. Ze hadden een wit laken om hun heen met een capuchon. Het was echt een plaatje zo mooi, echt prachtig. Met de paarse sterrenhemel erbij. Wow zei ik fluisterend. "Dit is de mooiste plek van de hele elfenwereld" zei Sisiliya. Waarom zit er een deur in de boom? "Daar kan je je krachten bijvullen". Kunnen die opraken dan? "Ja, bij sommige elfen wel, die van Tatjana en Awisha wel, jij en je koninklijke familie, en beschermengelen, daarbij niet, maar de 'normale' elfen wel, die moeten 2 keer in het jaar hier heen om krachten bij te vullen. Wat moet je dan doen? "Ik heb geen idee, dat is me nooit verteld, dat moet je aan Tat en Awish vragen". Ik knikte. Tat? "Ja". Wat doe je daar dan binnen? "Je krachten opladen". Ja dat weet ik, maar hoe gaat dat dan? "Das moeilijk uit te leggen, mmh, nee grapje, het is niet moeilijk. Ze spuiten een rare glitter vloeistof in je vleugels en dan krijg je je krachten weer bij". Zo simpel? Tatjana. En Awisha knikte. "Laten we weer door vliegen, dan komen we nog voor middernacht op het kasteel!" Zei Sisiliya. We knikte en we vlogen door.

We vlogen over allemaal bossen heen, ik zag in de verte een kasteel. Hij was echt super mooi. Hoe mooi zou hij overdag zijn als het nu avond is? dacht ik in mezelf. We vlogen er naar toe en we stonden voor de poort en daar stonden allemaal vliegende paarden. "Sylvie, kijk de paarden in de ogen" zei Sisiliya en ze duwde me naar voren. Ik keek in de ogen van de 2 paarden. Ze waren allebij wit. En ze hadden mooie witte vleugels. Toen ik de paarden in de ogen keek stapte ze opzij en de poort ging automatisch open.

We stapte op een mooi binnenplaats. Er kwam een man aanlopen. Sisiliya, Tatjana & Awisha gingen gelijk buigen. Ik deed dat snel ook maar. "Majesteit" zeiden ze alle 3. De man keek mij aan en ik hem ook. Pap? "Sylvie?". Papa, en ik rende naar hem toe, ik knuffelde hem. Hij werd blauw. Heel raar. "Sisiliya zou je de koningin even willen halen?" Vroeg de koning. "Natuurlijk majesteit". En Sisiliya vloog weg. "Hoe flikt ze dit?" hoorde ik Awisha aan Tatjana vragen. Tatjana haalde haar schouders op. "Ik bedoel, ze ziet de koning voor het eerst en ze weet gelijk al dat het er pa is, ik denken kan ik haar mooi een lang verhaal vertellen, not". Tatjana begon te lachen. "Sylvie kan gedachte lezen weet je wel?". "Ohja".

Ik hoorde voetstappen en ik maakte me los van mn vader en keek naar de vrouw. Mam? "Sylvie, schat, ben jij het?" Ja! Ik rende naar mn moeder toe en gaf haar ook een knuffel. Zij werd rood. Ik keek mn ouders blij aan. "Waarom werden jullie rood en blauw toen je mij knuffelde? "Daar zit een lang verhaal achter, we vertellen morgen het nieuws aan je zusjes, maar ga nu maar naar bed, je zult wast moe zijn". Ik knikte. En ik ging naar bed.

~~~~~~~~~~
Ik weet jet laatste dag, dan ga ik weer verder aan mn andere boek 'lesbisch ben ik dat echt'. Ik hoop dat jullie die ook willen lezen. En sorry voor het weinig publiceren, Ik hoop dat jullie het nog leuk vinden!

P.S. Volgend hoofdstuk zie je een plaatje van het kasteel, de vliegende paarden en de paarse boom!

Ben ik normaal, of andersWhere stories live. Discover now