Star OF Darkness

15.

Yani gerçekten hala Larry antisi var mı? Duyamadım???

Olmamalı, çünkü bu fotoğraf her şeyin kanıtıdır! 💚💙

Ne kadar da mutlu gözüküyor bebik 🥹

~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~

"Lexi! Kapıya bakabilir misin!?"
Yukarı kattan kuzenine seslendi.
"Senin karnını mı doyurayım yoksa kapıyı mı açayım!"
Oda mutfaktan cevabını vermişti.

Derin bir nefes verdi ve hızla aşağıya indi. Kapıyı açtı. Ah işte burdaydı. Kanlı canlı. Halbuki daha iki gün önce bu evde bir sürü şey yapmışlardı. Sanki iki yabancı gibiydiler.
"Yüzüme bakmaya devam mı edeceksin?"
"Konuşmaya geldim"

Onu içeri buyur ederken konuştu.
"Anlaması zor değil"
"Özür dilerim"
"Efendim?"
Kapayı kapatırken ses çıktığı için anlamamıştı.
İçini eriten okyanus mavisi gözlere baktı.

"Özür dilerim, yani üstüne çok geldim. Bir anda öyle duyunca..."
"Kim olsa aynı tepkiyi verirdi Harry. Sen doğrusunu yaptın. Zaten bu kadar uzun süredir nasıl yanımda kalmıştın, ona da şaştım ya zaten"
Sona doğru mırıldansa da duymuştu.

"Gene yanlış düşünüyorsun. O gün işteyken perişan halini gördüm Louis. Kalbimden bir parça koptu. O zaman anladım sana yanlış davrandığımı...ben gerçekten özür dilerim, seni bu denli kırdığım için"

Derin bir nefes verdi. Şu an holün ortasında konuşuyorlardı ama pek de umurlarında değildi.

"Sana az önce de dedim, beni üzen senin konuşmaların ve düşüncelerin değildi"
Şaşkın gözlerle ona baktı. Doğru ya, o onu kaybedeceğinden korkmuştu. Gene.
"Sen yani-

"Evet, düşündüğün gibi. İlk haftamızdaki gibi, korktum. Kendimi yiyip bitirdim...ben, ben o acıyı tekrar yaşayamam Harry. Ailemden sonra hiç böyle olmadım. Seni tekrardan kaybetmeye göze alamam. Bencillik gibi gelebilir ama bunu kendime yapamam. Sana sırılsıklam aşığım. Hayatımda hep sevdiğim insanları kaybettim. Bunu tekrar yaşamak istemiyorum"

Biraz fazla duygu yüklemesi olduğu için Louis'nin gözleri dolmuştu. Harry bu görüntüye de dayanamamıştı. Boynuna atladı ve sıkıca sarıldı.
"Lou..affet beni lütfen, ben böyle düşünmemiştim!"

Sıkıca beline sarıldı. Kafasını boynuna gömdü, üç gündür hasret kaldığı o kokuyu içine çekti.
"Sana hiç bir zaman darılmamıştım Harold. Lütfen bir daha özür dileme"
"Seni seviyorum Lou. Hemde hiç düşünemediğin kadar"

Boynunda bir haraketlilik oldu, gülümsemişti. Oraya bir öpücük bırakıp geri çekildi. Gözlerini birleştirdi. Aynı ilk zamanlardaki gibi gözleri çocuğun dudaklarına kayıyordu. İlk gördüğü günden beri yanıp tutuşuyordu o dolgun dudaklar için. Ama o zaman ki gibi aralarında artık bir engel yoktu. O tadıyla kavrulduğu, içindeki kelebekleri tekrar harekete geçiren kiraz dudaklara yapıştı. Naif ve tatlı bir öpüşme, ne kadar da hoş değil mi?

"Öhöm öhöm! Aile var burda aile! Lütfen yiyişecekler yukarı kata çıksın!"
Lexi'nin sesini duyduğu gibi geri çekildiler. Louis onu tamamen unutmuştu.

Harry o tarafa döndü. Bu kız dün haberde gördüğü kızla aynıydı.
"Üzgünüm Lexi senin burda olduğunu unutmuştum. Ve eee şey Harold bu benim kuzenim Lexi"
Kızı gösterdi.

Tamam evet bu konu hakkında da adamın günahını almıştı. O fotoğraflarda tam olarak gözükmediği için şimdi bakıyordu da...tamda Louis'nin kız haline benziyordu! Evet Louis'yi kuzeninden kıskanmıştı. 'Kuruntu Kraliçesi
Harry' içe sesinin bu kadar haklı olmasını sevmiyordu.