Sokak sokak dolaşıyordu iki erkek kardeş bisikletlerinin sepetlerinde bolca mektup bolca hediye paketi vardı. Bu iki kardeş bunları teslim etmekle görevliydi. Biri on diğeri ise on iki yaşındaydı daha.
Hava son zamanlarda sisli bulanık ve kirliydi. Şehrin gürültüsü ise hiçbir zaman eksik olmazdı. Çocukların gülmesi gereken bu şehirde nedendir bu kirlilik?
Büyük olan kardeşin adı Tom diğerinin ise Albert kısacası ona hep Bert derdi ağabeyi.
Günün birinde yine postları dağıtmak için sabahın erken saatlerinde yola koyulan bu iki kardeş bisiklette birlikte ilerliyor ve şarkılar söyleyip her şeye inat umut dağıtıyorlardı.
Tom yüksek sesle "Bak bana sarı ve parlak güneş, gör beni mavi kelebek,duy beni yüce Tanrım." Bu sözleri evlerindeki yıpranmış eski bir radyonun çeken tek kanalından duydular. Doğrusu sözler tam olarak böyle bile değildi akıllarına geldiğince uyduruyorlardı.
Bert devam etti "Renkler ve sevgililer annesi koynunda bir kuzu. Kuzunun başında bir kurt. Dünya böyle beklenmedik bir yabancı."
Yaşadıkları ile harmanan bu sözler ne kadar giderek anlamsızlığa sürükleniyor gibi dursada onların yüreklerinden gelen bu melodiler toplumun nasırlaşmış körleşmiş eseriydi.
Tom şarkıyı yarıda kesip kardeşine döndü.
"Seni seviyorum Bert,her zaman yanında olacağım tıpkı bir ağabey gibi."
Bert'in gözleri dolmuştu yüreğinin anlam veremediği duyguların ağırlığı altında eziliyor Tom'a daha sıkı sarılıyor bisiklete daha sıkı tutunuyordu. Gözlerini Tom'un postacı üniformasına sildi. Konuşmaya hafif ve kırgın sesi ile başladı.
"B-bende seni seviyorum Tom. Tıpkı bir ağabeysin. Hemde sen bu dünyadaki en güçlüsünden."
Bisikletlerinin ilk durağı gök sokağında yaşayan yaşlı Melanie'nin eviydi. Bu yaşlı kadın tıpkı pembe dizilerden çıkmış gibi evinde bir sürü kedi besler ve rengarenk kıyafeter giyerdi. Sanki o bu şehrin tüm renklerini üstlenmiş bilge bir ruhtu. Tom bisikleti yavaşlatı,72. Sokak numara 11 de durdu.
Melanie'nin evine vardılar. Ev dışarıdan ilk izlenimi ile bakımlı çimleri olan bir bahçeye ve birkaç papatyası olan pencere kenarlarına yer edinmiş mor salkımlı balık ağızları vardı. Tom ve Bret zıplaya zıplaya eve doğru ilerlediler. Sıcaklığını hissettikleri bu evi kendilerine cennet gibi gelen sıcak çikolatalarına doğru koşarak gittiler.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
