⚠️The Real One Was Awaken⚠️

Continuation

Akurei POV

Pagkatapos ko ito tingnan ay tumakbo na ako palabas dahil nararamdaman kong di ko na kayang controlin ang galit ko, at dahil sa kakatakbo ko ay di ko na namalayan na dinala na pala ako ng mga paa ko sa garden.

Naupo ako sa gilid ng puno na di ka mahahanap dali-dali at don ko na pinalabas lahat kong mga luha.

Habang tahimik akong umiiyak ay na aalala ko na naman ang nagyari kanina kaya di tumitigil ang pagagos ng mga luha ko, mga ilang minuto ay naubos na ang mga luha ko at namamanhid na ang mga mata ko sa kakaiyak.

Nakatunganga nalang ko na nakatingin sa himpapawid at di alam ang gagawin, wala narin akong masayadong nararamdaman, kahit galit, lungkot, saya, gutom, o pagkakaantok ay wala na at pakiramdam ko bumabalik na ang dating ako na pinatay ko na ng matagal na panahon.

Napapikit nalang ako at napagisip isip muna.

'Panno na to?, mukhang di ko kakayanin ang ginagawa nila sakin', sabi ko sa isipan ko at napamulat.

'Kakayanin ko pa to!, alam kong kakayanin ko lahat ng sakit!, nangako na ako na di ko ibabalik ang dating ako kaya dapat kakayanin ko to!', sabi ko sa isipan ko at tumayo.

Napabuntong hininga ako ng malalim at napagisipan na bumalik na sa dorm.

Pagkadating ko ay lahat sila ay nandito pati narin si Ureona, napatingin naman sila sakin ng masama kaya umiwas ako ng tingin at nagpatuloy ng paglalakad, napatigil ako sa paglalakad nung marinig kong nagsalita si Yõchi.

"Akurei!, wag mo naman kaming iwasan ni Seikyū!", pasigaw na sabi nito, napalingon namn ako sa kanya.

"Alam kong galit ka sa kanila at wala sila sa side mo dahil naniniwala sila kay Ureona pero nandito ni Yõchi sa side mo Akurei!", malungkot na sabi ni Seikyū, tumitingin parin ko sa kanila at kita ko sa mga mata ni Yõchi at Seikyū na malungkot sila pero sa iba namn ay galit.

"Bakit sa side pa kayo ng babaeng malandi?, alam namn natin na malandi at despirada ang babaeng yan!", naiiritang sabi ni princessa Tanoshii.

Nagalit namn ang dalawa dahil sa sinabi ni princessa Tanoshii, at magsasalita na sana ang dalawa nung nagsalita namn si ina.

"Akurei bakit ba di ka parin nagbabago?, di namn kita pinalaki maging ganito?", mahinahong sabi ni ina pero tiningnan ko lang ito at di nagsalita.

"Akurei sagutin mo ang tanong ni ina!", galit na sabi ni Kyodai, napangiti namn ako kahit walang dahilan kaya mas nagalit pa sila.

"Bakit ka nakangiti!", galit na sabi ni Sagashi, kaya nawala din ang ngiti dahil napagpasyahan ko nang ibalik ang dating ako.

'Sorry pero I'm done with this, I can't take it anymore, I want to be an emotionless again goddess', sabi ko sa isipan ko at hinihintay ang sagot ni goddess.

'Kong yan ang gusto mo Mahal na Princessa, kong gusto mo bumalik ang emotion mo ay sabihin mo lang sakin, gagawin ko lang muna ang spell at maya maya ay mawawala na ang iyong emotion', sabi nito, kaya napatingin namn ako sa kanila.

"Magsalita ka!!, wala ka bang boses para di kami sagotin???!!!", galit na galit na sigaw ni kuya Sagashi sakin, naramdaman ko namn ang pagtulo ng mga luha ako at pumikit at napangiti ng mapait.

"Akurei pagtangol mo namn ang iyong sarili!, alam kong mali ang binibintang nila sayo!", sabi namn sakin ni Yõchi, kaya pinahiran ko ang mga luha ko at ngumit ng pilit.

Pagmulat ko sa mga mata ko ay kita kong nagulat silang lahat dahil makikita saking mata na wala na wala na akong emotion at wala narin yung spark sa mga mata ko.

"Di ko kailangan ng tulong nyo, di ko kailangan ng pamilya, di ko kailangan ng kaibigan, di ko kailangan ng pagmamahal nyo, at higit sa lahat wala akong pakialam sa inyo", walang emotion at cold kong sabi kaya nagulat namn silang lahat.

"First of all I'm the one who make u and I can take u out!!", galit na sigaw ni ina, kaya tiningnan ko lang ito ng walang emotion.

"U know mom?, I NEVER WANT TO BE BORN!!, WELL FIRST OF ALL U AND DAD DECIDE TO MAKE A BABY!!!, FIRST U HAVE BIG BROTHER SAGASHI!!, AND U SAID 'WOW HONEY HE'S SO CUTE I REALLY LIKE BABY'S' AND WHEN BIG BROTHER SAGASHI GROW UP U DECIDE AGAIN!!!, AND TOLD DAD 'HONEY LET'S MAKE ANOTHER ONE'!!!!, AND THEN U HAVE ME!!!", pasigaw na sabi ko sa kanila at bago ako nagsalita ulit ay huminga muna ako.

"BUT I GROW UP WITH SO MUCH PAIN!!!, SO MUCH DEPRESSION!!!!, ALL I WANT IS LOVE OF A FAMILY BUT U BOTH NEVER GAVE IT!!!!, so mom?, TAKE ME OUT!!!", pasigaw na sabi ko at kita ko namn na nalungkot sila, pero tiningnan ko lang sila na parang walang paki alam.

"A-akurei I'm sorry sweety", paghihingi ng tawad ni mom, tiningnan ko ito ng ilang segondo at umiwas ng tingin.

"All of u get out, I don't want to see all of u in rest of my life, and remember I don't have an older brother, younger brother, a mother and a father, and I don't have any friend", huling sabi ko at pumunta na sa kwarto.

Pagkadating ko sa kwarto ay tumulo namn ang luha ko pero wala akong nararamdaman na sakit, kaya pinahiran ko ito at nahiga sa higaan.

'Time to change, and I have to remember that I'm not Warui Akurei Devil cuz i am Akurei Smith the next Mafia Queen, who dare to mess with me will die, but not in a easy way cuz before u die u will have a nightmare the u will never forget', i said in my mind.

'Goddess I want my Devil emotion so it will be fun', sabi ko at hinintay ang sagot nito.

'Masusunod kamahalan', sabi nito at maya maya lang ay naramdaman ko na ang pangangati ng mga kamay ko na parang gustong pumatay ng tao.

Pero pinigilan ko iyon dahil dapat surprise, kaya tumayo na ako at ginawa ang night routine ko habang ngumiti ng mala demonyo, pagkatapos ko iyon gawin ay nahiga na ako.

"Have a nice dream self cuz tomorrow is a nice and a bloody day", masayang sabi ko at napangiti ng ayaw mong makita na ngiti ng isang babae na mas demonyo pa sa demonyo.

And EVERYTHING WENT BLACK

End of Chapter 7