Vampir okulum 2

5/V.O/2

Merhaba merhaba arkadaşlar

Selam gardaşlar

Yepyeni güzel bir bölümle geldim. Başlamadan beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın!

VOTE VE YORUM ÖNCE

Sınır koymayı düşünüyorum bundan sonraki bölümler için, görüşmek üzere
⚡⚡🖤⚡⚡
Eğlenceli anlara bir son vererek oturduğum yerden kalktım.Çözmem gereken çok fazla olay vardı. Kitabın içeriği,sahibini,oraya nasıl geldiği,
neden düzgün korunmadığı ya da içime giren taşın nasıl girdiği gibi,
Alina teyzenin kaderini nasıl yaşadığım gibi...Kitabı sakladığım yere doğru ilerledim. Kitabı eve getirmemiştik,evdekilerin de bundan haberi yoktu. Evin arkasına gittikten sonra,direğin altında ki çalıyı kaldırıp toprağın altında beze sarılı kitabı aldım. Tilki hızımı kullanarak eve sonra da kaldığım odaya girdim. Yatağın üzerine oturmadan kapıları ve pencereleri kilitleyip perdeleri çektim. Yatağın üzerine bağdaç kurup oturdum. Kitabın sayfalarını açmakta zorlansam da sonunda açtım. Değişik resimler,yazılar ve notlar bulunuyordu. Hepsi ayrı ayrı ilgimi çekmişti çünkü içerisinde vampirinden tuttun,perisine kadar tüm canlıların anotomisi yazılıydı. Bunlar sayesinde her canlı hakkında bilgi alabilirim, onları alt etmem daha kolay olurdu. Dikkatimi çeken şeyde en çok kitabın ilk sayfasında ki kırmızı yazılı not oldu.

~__Kitabın sahibi şuan tutan ve okuyan sizsiniz,aramıza hoşgeldin. Senin kaderin doğduğun günden yazıldı. Yalnızsın biliyoruz,bu senin imtihanın, sakın umutsuzluğa kapılma,olurda kapılırsan bu satırları oku,Pimeralar 1000 yıldır var olan bir konseydir. Bugüne kadar saklanma amacı vardı ancak şimdi konsey tehdit altında, konseyi korumak sen ve senin gibi kitaba sahip olanların sorumluluğu,
konseyi bulmanda her daim yardımcı olacağız. Her zaman seni izleyecek,konsey girişini bulana kadar arkanı kollayacağız. Bu kitap pimeralar konseyinin her bir üyesine yardımcı olmak amacıyla yazılmıştır,sana yardımcı olacaktır bu kitap__~

Ve cümle böylece bitti. Kafam çok karışmıştı. Sürekli bir gizemler bir gizemler, etrafımda tilkiler kırk takla atıyordu. Tanıdığım ve tanımadığım herkes kuyumu kazıyordu. Evim de olsam bunların hiç biri başıma gelmezdi. Evim...benim acilen evime gitmem gerekiyor,orada ben daha güvendeyim. Benim ailem orada.

Yüreğimi bir alev sardı, kalbimin tam ortasına bir ateş parçası düştü, yaktı, yaktı ve kavurdu. Canımı acıttı.

Kitabı beze sarıp yatağımın altına koyduktan sonra koşarak aşağı indim,merdivende ayağımın takılması bile beni durduramadı. Salona girdiğim de Alina teyze,Roy amca ve Ayaz amca koltukta gülerek muhabbet ediyorlardı. Bu bile beni sinir etti, onların mutluluğu değil benim mutsuzluğum beni deli etti. Benim annem,benim babam ve ablam benim yasımı tutarlarken nasıl olurda ben mutlu olabilirim. Birilerine ilgi duya bilirim. Nasıl böyle vicdansız ve merhametsiz olabildim. Düşüncesiz.

Salona nasıl girdim bilmiyorum ama direk Alina teyzenin önünde diz çöktüm. Bugüne kadar sadece canım yandığında, ayaklarım da güç kalmadığında dizlerimin üstünde dururken şimdi yalvarmak için diz çöküyordum.

"Yalvarırım Alina teyze,sana yalvarırım beni aileme gönder,beni aileme kavuştur,beni adama gönder"

Şaşırdılar ama canım acıyordu, yüreğim acıyordu. Kendimi toplamam gerekiyordu, eğer kendimi toplayamazsam gücümü kontrol edemeyecektim de biliyordum.

"Ailemi istiyorum,annemi, babamı, ablamı,hemen istiyorum. Lütfen bir şey yapın,siz ki bizim âlemde ki herkese yardım eden, büyük kara lordu yenen güçlü melezsiniz"