Descendant of a Rose

S2: Kabanata 50

UNANG araw ni Esang sa kaniyang trabaho, hindi niya alam kung matatanggap o magiging maganda ba ang performance niya bilang isang sales lady sa cionvenience store. Mabuti nga at natanggap siya sa mga oras na iyon at hindi siya tinanggihan. Tinotoo nga ni Haven ang sinabi nito na pababantayan siya kay Esmael. Kasama na niya sa mga oras na iyon ang pinsan ni Haven. Bagger ang lalaki, samantalang siya ay isang sales lady. Tamang ayos lang ng mga items sa loob ng mall, sa grocery section siya nakalagay.

  

  Night shift ang duty nila ni Esmael, simula alas sinco ng hapon hanggang alas dyes ng gabi. Mabuti na lang talaga at may motor si Esmael kaya isasabay na lang daw siya nito mamaya sa pag-uwi. Hindi alam ni Esang kung ano ang sasabihin sa lalaki, nahihiya kasi siya na simulant ang usapan. Kaya naman mas nag-focus na lang siya sa pagtatrabaho. Marami na ring customer na bumibili at abala na silang lahat. Medyo naninibago na rin si Esang dahil wala pa siyang kilala na mga kasama.

  

  Sa kalagitnaan ng kaniyang pag-aayos ng mga pancit canton sa shelves ay bigla na lamang may lumapit sa kaniyang dalawang babae na kasamahan niya rin. May hila-hila ang dalawa ng mga can goods, at mukhang ilalagay na rin ng mga ito sa section ng mga can goods.

  

  “Hello! Bago ka rito?” bati ng isang babae na may kulot na buhok, maputi ito saka medyo chnita ang dating. In short, cute.

  

  Ngumiti naman siya sa babae saka tumango. “Oo, kakapasok ko lang ditto kanina. Kayo ba?” sagot naman niya sa mga ito.

  

  “Mag-iisang buwan na. anong pangalan mo?” sagot naman nung kasama ng babaeng kulot ang buhok. “Ako nga pala si Eleanor. Ikaw?”

  

  “Esang. Elizabeth ang totoo kong pangalan. Pero mas sanay kasi akong tawaging Esang.”

  

  “Ang cute naman ng pangalan mo. Ako nga rin pala si Geneva. Gen na lang o kaya Eva,” pagpapakilala naman ng may kulot na buhok.

  

  “Oh, siya, sige. Maya na lang tayo magkwentuhan mag-break time. Bbaka mapagalitan tayo ni manager,” ani naman ni Eleanor na ikinatawa nilang tatlo.

  

  Hindi inaasahan ni Esang na may makikilala agad siya na mga kaibigan sa kaniyang bagong trabaho. Akala niya ay snob ang mga ito. akala niya lang pala, hindi naman dapat pala siya matakot na makipag-usap sa iba. Paminsan-minsan ay susubukan niyang makisalamuha at haharapin niya ang kaniyang kinatatakutan.

  

  Nang matapos siya sa kaniyang paglalagay ng pancit canton ay kumuha na rin siya ulit ng stock sa stock room ng mall. Naabutan niya si Esmael na naglalagay ng mga ilan pang groceries sa cart. Mukhang inutusan ito na maglagay roon para mapadali ang trabaho. May ilan na rin kasing nasa counter na nagba-bag ng mga pinamili ng mga mamimili. Nation na silang dalawa lang ni Esmael doon.

  

  “Ayos ka lang ba?” lakas-loob na tanong ni Esang sa lalaki nang mapansin niyang mukhang hindi ito sanay sa ganoong gawain. Lumapit siya para tulungan ito sa paglalagay ng mga can goods sa cart at ng ilan pang mga preserve foods na naroroon.

  

  Hindi kumibo si Esmael at hinayaan siya. Namumuo na rin ang butil ng pawis sa pisngi nito at noo. Kahit gusto man na magsalita ay pinipigilan niya ang sarili. baka mamaya ay makulitan si Esmael sa kaniya at magalit na lamang bigla. Mas mabuti na lamang na maging tahimik siya, mas mainam iyon at walang gulo na mangyari.