Zoraki Evlilik /Chanbaek

"Çok Hızlı Büyüyorsun"

*Yazardan
Chanyeol, Baekhyun'un hamile olduğunu öğrendikten sonra, iş yükünü azaltmaktan başka ona yardım etmek için hiçbir şey yapmadı.
*Baekhyun'un ağzından (bir ay sonra)
Evet üçüncü ayımdaydım, uyandım ve tekrar kusma isteği duydum. Klozete koşup midemi boşalttım. Daha sonra banyo yapıp aşağı kahvaltı hazırlamaya indim. Pastırma ve yumurta pişirdim, biraz kahve yaptım ve hepsini masaya koydum. Chanyeol çoktan masaya oturmuş, hazırladığım kahvaltıyı yiyordu ve her zamanki gibi Kyungsoo'ya mesajlaştığı için telefonuna bakıyordu, bana bakma zahmetine bile girmedi, hatta benim nasıl hissettiğime bile bakmadı. Tam yemeye başlayacakken burnuma yumurta kokusu geldi ve boğazıma ne geliyorsa onu boşaltmak için hemen tekrar tuvalete koştum. Bir dakikalık kusmadan sonra hala klozetin önünde diz çöküyordum. Arkamdan birinin bakışlarını hissedebiliyorum ve onun Chanyeol olduğunu biliyordum ve o gelip sırtımı ovmama yardım etmeye, hatta bana bir mendil bile vermeye tenezzül etmedi. İç çektim ve zayıf bir şekilde ayağa kalktım ve ağzımı yıkamak için lavaboya gittim. Tuvaletten çıkarken Chanyeol'ün bana sırıttığını gördüm ve hiçbir şey söylemeden uzaklaştı. İştahımı kaybettim ve hiçbir şey yemeden doktor randevuma gitmeye karar verdim. Evet bugün ilk ultrasonum olacak ve tabi ki yalnız gideceğim ama çok heyecanlandım Hastaneye vardığımda bir süre adımın seslenilmesini bekledim. Odaya girdim ve doktoru selamladım. "Merhaba Baekhyun, ben Dr. Kim ve bu hamilelik boyunca doktorunuz olacağım."

Doktora selam verdim ve sedyeye uzanmamı istedi. Karnıma gerçekten soğuk olan mavi bir jel sürdü ve karnımı kontrol etmek için makineyi kullanmaya başladı. Sonra ekranda bir şey belirdi, başparmağım büyüklüğünde bezelye gibi. Bir hata olmasına rağmen, ben ve Chanyeol'ün yarattığı küçük insanı görmek beni çok şaşırttı ve duygulandırdı. Ağlamaya başladım ama gözyaşlarımı tutmayı başardım. Doktor bebeğimin yumruğunun üç aylık hamile normal insanlardan daha büyük olduğunu ama endişelenecek bir şey olmadığını söyledi. Başımı salladım ve gülümsedim.

Ondan sonra doktor bende kalması için iki sonogram yazdırdı ve midemdeki jeli silmem için bana bir parça mendil verdi. Ayrıca tansiyonumu kontrol etmek gibi bazı kontroller yaptı ve bana yapılması ve yapılmaması gereken şeyleri anlattı. Ona teşekkür ettim ve eve gitmek için odadan çıkmadan önce eğildim. Otobüs durağına doğru yürürken, "oha çok hızlı büyüyorsun, zaten baş parmağım kadar bezelye büyüklüğündesin" diye düşündüm bebeğimin zar zor belli olan ama hala orada olan yumruğunu ovuştururken...

GÖRÜŞ VE DÜŞÜNCELERİNİZİ YAZAR MISINIZ KELEBEKLERİM...

OYLARIDA UNUTMAYALIM...