စွာစိလန်နှင့်အစနှောက်သန်သူလေး

🍀part-1🍀

"အန်တီရေ"

Mr's:သားလေးဘာလာလုပ်ပြန်ပြီလဲ

Jkတစ်ယောက်ကျောင်းသွားရန်Taehyungကိုလာခေါ်ခြင်း

"အန်တီကလဲမသိတာကြလို့ ကျောင်းသွားဖို့လေ အဲ့ဗိုက် ပူကောင်ကိုလာခေါ်တာ နေကဖြင့် ဖင်ထဲဝင်တော့မယ် မထသေးဘူးလား"

Mr's:မင်းအဲ့ဗိုက်ပူကောင်လို့သွားမခေါ်ပါနဲ့ကွယ် ကြားသွားရင် အန်တီနားတွေ ကွဲမှာစိုးလို့ပါ"

Tae"ဘယ်သူများလဲလို့စောစောစီးစီး အကုသိုလ် လာယူနေတာဘဲ ငါဘာသာဗိုက်ပူတာဘာဖြစ်လဲ အဲ့ဗိုက်ကိုမင်းက ထမ်းထားရလို့လားဟန် မင်းလို့ရုပ်သာချောတာ စိတ်ကညစ်ပတ်ပြီး လူတကာလိုက်ကဲ့ရီ နေတာမဟုတ်ဘူး ပြီးတော့
ငါကိုနောက် ဗိုက်ပူကောင်လို့ ထပ်ခေါ်ကြည့် မင်းမှာရှိတဲ့သွားတွေရော အုန်းသီးခေါင်းကိုရော အကုန်တဆဆီလုက်ပြစ်မယ် ငါကိုအဲ့လိုပြောတဲ့ အတွက်လဲ သခေါ်မနဲ့ညားပါစေ
ပြီးတော့

Jk"တော်ပါတော့ကွာနားတွေလဲကွဲထွက်တော့မယ် ဒါလေးပြောမိတာကို ဗိုက်ပူကောင် မလို့ ဗိုက်ပူကောင် လို့ပြောတာ နာစရာပါလို့လား"

Tae"သေနာကောင် မင်းကတော့ ပြောလေကဲ့လေ ပါ့လား မင်းငါ့အကြောင်းသိစေရမယ်"

Taeဘေးဘီဝဲယာကြည့်လိုက်တော့ ဘေးမှာအုတ်နီခဲတွေ့တာမို့ ကောက်ကိုင်လိုက်ကာ

Tae"မင်းသေပီမှတ်"

Jk:မားမားရေကယ်ပါအုံး သစ်တော်သီး ဗိုက်နဲ့ကောင်သားကိုအုတ်ခဲ ရီးနဲ့လိုက် ပေါက်နေပါတယ်"

ပြေးနေရင်းက သစ်တော်သီး ဗိုက်ကပါလာတာကြောင့် ထယ်ယောင်း ‌ဒေါသတို့က ငယ်ထိပ်သို့

စိတ်တိုတိုနဲ့လှန်းထုလိုက်သော အုတ်နီခဲမှာလေး သောကြောင့် ကိုယ်ခြေထောက်ပေါ်သာပြန်ကျလေသည်

"အားးမေမေရေ"

"ဟင်သစ်တော်သီး ဘာဖြစ်သွားတာလဲ"

Jkလဲပြေးနေတာရပ်လိုက်ပြီး Taehyungနားပြေးလာကာ

"သစ်သစ်တော်သီးလေး ဘာဖြစ်သွားတာလဲ"

"မင်းဂျီးတော်ကို သစ်တော်သီးလား မင်းကြောင့် ငါ့ခြေထောက် နုနု လေး ကျိုးပြီထင်တယ် အီးဟီး"