Chapter 6

93 8 0
                                    

Being Casual

"akala ko hindi ka papasok?" bungad na tanong ni Tin sa akin ng makapasok ako sa SSC Office. Halos late na din ako at hindi na nakapasok sa First subject ko. I told her a wail ago on the phone that I'm not feeling well kaya siya na muna ang bahala sa lahat dito, but unfortunately I can't stay at home doing nothing and I decided not to let my emotion concur me again. I don't want to see myself crying because of him.

"Nakalimutan ko may importante pala akong dapat gawin ngayon" pagdadahilan ko at dumeretso na sa table ko. Napansin ko din ang bagong mga papeles na alam kong kailangan kong basahin at permahan para ibigay sa Dean.

"a-re you sure nayun lang?" napabuntong hininga ako at tinignan siya. napansin ko ang awa sa mukha niya habang nakatingin sa akin.

"I'm fine Tin" ngumiti pa ako ng bahagya sa kaniya to make her believe that im okay.

"are you sure?" I nodded my head before I decided to ignore her presence. Alam kong kukulitin niya pa ako hanggang sa wala akong matatapos sa kailangan kong gawin.

Halos hindi ko na napansin ang oras kung hindi ko pa ako nakatanggap ng message galing sa magaling kong pinsan. Halos 12:30 pm na pala at napansin kong nagiisa nalang ako ngayon sa SSC office.

[Tin told me that you're not eating lunch] napahilot ako sa sintido ko dahil sa kadaldalan ni Tin.

"wag kang maniwala sa kaniya nakakain na ako" I replied, ayukong nagaalala siya sa akin kahit palagi akong inaasar non hindi niya kayang makitang nahihirapan ako.

[liar] after I read his message bigla nalang bumukas ang pinto ng office at nakita ko siyang nakasilip habang may dalang supot ng pagkain.

"what ar—"

"dinalhan na kita kaya wag kanang umangal pa" putol niya sa dapat kong sasabihin at mabilis na nilagay ang mga pagakaing dala niya sa mesa ko. halos hindi ako makapaniwala dahil pakiramdam ko para sa limang katao ang naka serve sa akin ngayon.

"ubusin mo lahat yan! ayaw kong pagalitan ni Tita dahil ginugutom kita" seryosong saad niya.

"pwede mo namang hindi sabihin sa kaniya ah" mabilis niya akong sinamaan ng tingin kaya tumahimik nalang ako.

"kumain kana" kinuha ko naman ang kutsara at tinidor at nagsimula nang kumain. napatingin ako sa kaniya at sininyasang sumabay sa akin ngunit umiling siya.

"kumain na ako kaya ubusin mo lahat yan" I just rolled my eyes to him at kumain nalang ng tahimik.

napatigil ako sa pagsubo ng marinig ko ang malalim niyang pagbuntong hininga. "alam kong may hindi ka sinasabi sa akin"

Hindi ko magawag makatingin sa kaniya dahil natatakot akong malaman niya ang totoo kung bakit ako nagkakaganito ngayon. He doesn't know everything. they didn't know.

"Tita told me something yesterday that your acting strange simula nang makabalik ka" napalunok ako at hindi inaasahang mabitawan ko ang hawak kong kutsara. doon lang nagsink in sa akin ang sinabi niya.

"Lucy... ayaw ko mang panghimasukan ang buhay mo but we need to know the truth... Last night your mom tell me that your silently crying inside of your room... sa anong dahilan lucy?" dahan dahan kong naibaba ang dalawang kamay ko at iiligay sa pagitan ng hita ko.

"lucy...we want to help you... ano ba talagang nangyayari sayo?" I can feel that he really wanted to know everything. but i can't tell them.

"Kuya Austin" tawag ko sa pangalan niya at tinignan siya ng diretso. sumalubong sa akin ang mga mata niyang pinapahiwatig sa akin na naawa.

"d-o you know what's the most painful truth that I don't want to accept?" pagsisimula ko. "is the truth that the person I want to protect forget me" lumandas sa mukha niya ang pagkagulat at pagtataka.

"K-uya...I'm in pain" naramdaman ko ang paglandas ng mga luha mula sa mga mata ko na siyang hindi ko na magawang pigilan pa. yumuko nalamag ako at hinayaan ang sarili.

"l-ucy" naramdaman kong hinagod ni Kuya Austin ang likod at pilit akong pinapatahan.

"hush now.. I understand... kung sino man ang taong yun.. alam kong magsisi siya sa huli" I don't think so kuya.. I don't want to know. Hinayaan ko lang ang sarili ko hanggang sa tumahan na ako hindi pa rin umaalis si Kuya Austin.

"ok kana ba?" marahan akong tumango sa kaniya. "Lucy remember always I'm so proud of you" ngumiti ako sa kaniya dahil sa sinabi niya

"thank you"

After Kuya Austin left I decided to go out at the office dahil pakiramdam ko nahihirapan akong makahinga sa dami nang iniisip ko. Wala din akong nakasalubong na ibang students na palakad lakad sa hallway maliban nalang sa isa.

Napatigil ako sa paglakad ganon din siya. Halos hindi ko magawang alisin ang tingin ko sa kaniya. napahawak ako sa dibdib ko at ito na naman nararamdaman ko na naman ang pagbilis ng tibok ng puso ko.

"Lucy.. gather you strength. you need to go.. yah I need to go." akmang babalik na ako sa pinanggalingan ko ng bigla kong narinig na tinawag niya ang pangalan ko.

"Lucy! wait!" naramdaman kong nasa likuran ko na siya kaya huminga ako ng malalim bago siya hinarap.

"hey! What's the matter?" mabilis na tanong ko sabay lunok ng sariling laway.

"I- just want to ask if it is okay with you... can you accompany me to the stock room? may pinapautos kasi ang isang teacher sa akin.. sakto ako lang ang nakita niyang available student"

"hindi ko din naman alam kong saan ang Stock Ro--"

"sure" mabilis na sagot ko at halos iuntog ko ang sarili dahil bakit ako pumayag. napansin ko ang bahagyang pagkagulat niya ngunit kalaunan ay sumilay ang malapad niyang ngiti sa mukha.

"talaga? sasamahan mo ko?" napatango nalang dahil wala na akong magagawa pa.

"y-ah.. wala din naman akong gagawin pa"

"thank you" napabuntong hininga nalang ako at lantang gulay na sumunod sa kaniya. dapat hindi nalang ako lumabas pa ng office.

tahimik lamang kaming naglalakad hanggang sa makarating na kami sa Stock Room. mabuti nalang talaga palagi kong dala ang spare key ko dito sa school. Nang mabuksan ko na ang stock room nauna akong pumasok at binuksan ang ilaw.

"ano bang inutos sayong kunin dito?"pagtatanong ko at hinarap siya. napansin kong nagtitingin siya sa mga lumang book shelves.

"Pinapakuha ni Maam Asurquin yung mga lumang English Book dito.. sabi niya kailangan daw niya yun" napatango naman ako at sinimulang tignan ang paligid.

"m-ukhang mahihirapan tayong hanapin yun" napansin kong napatingin din siya sa raming tambak na kahon nang mga lumang libro sa isang sulok.

"parang ganon na nga" dinig kong sabi niya. napabuntong hininga naman ako at nginitian siya.

"lets start.. para madali tayong matapos?" tanong ko. tinanguan niya naman ako at nagsimula na kaming mangalkal ng mga kahon. Halos ilang beses akong maubo sa subrang kapal ng alikabok.

"cough* cough*.." napatakip ako sa bibig at ilong ko sabay hawi ng alikabok.

"here" napatingin ako sa panyong inabot ni Aaron sa akin. mabilis ko namang kinuha yun at tinakip sa bibig at ilong ko.

"t-hanks cough*" shit! ano ba tong pinasok ko? ibabalik ko nalang sa kaniya to pag na linisan ko na baka mamaya kapag binalik ko may laway ko palang nakadikit don.

Ang bango din ng panyo niya halatang mamahalin. napangiti naman ako ng palihim para itago ang saya ko. pinagpatuloy ko nalang ang ginagawa ko at halos makahinga kaming dalawa ng makita na namin ang hinahanap namin.

"sa wakas.. we found it" I said to him.

"yah.. thank you ulit sa pagtulong"

"no problem" after I said that. inisa isa na naming dalhin ang mga libro papunta sa office ni Maam Asurquin. I think I'm starting to think that I can be also casual toward him. 

Legacian Academy 2: The Moon GoddessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon