Okunan sabah ezanları şahidim olsun ki
Gidişinde
Ardına bile bakmadan beni terk edişinde
"Yitirdim aklımı"
Ve bütün yollar çıkmaz sokağım oldu.
Bir anda değişiverdi her şey
Apollo'nun Defne'ye duyduğu yüce aşka
Yemin olsun ki
Her şey değişiverdi.
Tapınaksız yapa yalnız kaldım öncelikle
Odamın yıkık dökük duvarları arasında
Sonra telefonumu kapatıp bir köşeye attım
Bir suskunluk tuttu beni yedi ay
İçim içimi yedi sustum
Yokluğunda kan kustum.
Yoksun !
Öksüz bir ayrılığın en acınası yerindeyim şimdi.
Yoksun!
Bir bilsen yüreğim nasıl da mahşer yeri
Bir görsen,sensizlikten tir tir titreyen bedenimi
Ah! bir görebilsen
Ama gel gelelim ki ; yoksun!
Kahretsin!
Tek bir cümle nasıl da hayatımın sonu olabiliyor.
" Ve sen yine yoksun! "
Dünya değişiyor
Uçan kuşların kanatları kırılıyor.
Bilmem hangi ağaç türünün,
Bilmem kaçıncı yaprağı dalından ayrılıyor
Dünya da bilmem kaç milyar insan ölüyor
Ve ölen kaç milyar insanın yerine,
Bilmem kaç milyar insan doğuyor.
Ama sen yine yoksun !
Yokluksun
Yoksulluğumsun.
Şiirsiz geçen mevsimler gibi...
Evet değerli arkadaşlar bir bölümün daha sonuna geldik.Aşk acısı çeken baş kahramanımız kuseyr bundan sonra ki bölümlerden size ne gibi dertlerini şiirle anlatacak bilinmez,bilinen tek gerçeğin bu hikayenin gerçek olduğudur.Vesselam yakın zamanda tekrardan görüşmek dileğiyle yorumlarınızı eleştirilerinizi gönül rahatlığıyla yapabilirsiniz Allah'a emanet :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Bağırarak Yazdım Sen İçinden Oku
Non-FictionBen bağırarak yazdım, sen içinden oku Sen içinden oku ki; İçimdeki acıların ve hislerin Çığlık attığını duyup da kahrolmayasın. Sen içinden oku ki; İki gözbebeğimin gözyaşları Sana sıçrayıp da Bir tek anı bırakmasın Dünyadaki yedi milyar insanın Alt...
