Sözleşme +18

30. Bölüm

Uzun süre bir şeyler aldıktan sonra arabaya bindik ve eve tekrar gittik.

Eve girdikten sonra yukarı çıkıp üzerimi değiştirdim ve aşağı inip masaya oturdum. Karnıma çok fazla sancı giriyordu sürekli, normalde bu kadar erken başlamazdı ama sorunlarım olduğu için erkenden başlamıştı.

Bahçeden birisi içeri girince arkamı dönüp baktım. Annem ve Alkın gelmişti, annem alkının tedaviye başladığını söylemişti Büyük ihtimalle onun için geldiler. "Kızım, biz benim odamdayız?"

"Tamam anne" Bir kaç bir şeyler atıştırdıktan sonra koltuğa oturup televizyondan film izlemeye başladım. Yaklaşık 3 saat sonra alkın ve annem aşağı indi, "alkın oğlum gel hadi yemek yiyelim"

"Yok teşekkür ederim" diyip bana baktı. "Gel istiyorsan" dediğimde gülümsedi. "Bir kaç işim var güzelim"

"tamam sen bilirsin" dedikten sonra alkın gitti. Gözünde ki yorgunluğu görmüştüm, çökmüş resmen, belli etmeyip gülümsüyor ama hiç öyle olmadığını biliyorum..

Annemle birlikte masaya oturup yemeye başladık, "Ne oldu?"

"kızım.."

"anne, ne oldu?"

"Alkın çok kötü, onu en son annesinin ölümünde bu şekilde görmüştüm.."

"O kadar kötü mü?"

"Evet, çok kötü halde.."

"yarın konuşsam iyi olur"

"Yani çok iyi olur"

"Yarın zaten doktor kontolü var ona gideceğim"

"Birlikte gidelim yalnız gitme"

"Alkınla gideceğiz"

"O zaman yarın konuşun halledin"

"Tamam anne, ben odama çıkacağım yorgunum biraz"

"Tamam canım" odama çıktıktan sonra telefonumla uğraşmaya başladım. Alkın aradığında derin bir nefes alıp açtım. "Efendim?"

"Güzelim bir şey soracağım?"

"Sor bakalım"

"Yarın ne zaman gideceğiz doktora?"

"Sabah 9'da evden çıkarız"

"o zaman kahvaltı yapma dışarda yiyelim sonra seni bir yere götüreceğim"

"Nereye?"

"Süpriz, hadi uyu yorulmuşsundur sen" Telefonu kapatıp gülümsedim, ondan ne olursa olsun vazgeçemiyorum, kızgınım ama hâlâ deliler gibi seviyorum..

^^^

Sabah olunca kalktım ve üzerimi giyinmeye başladım. Üzerime crop giyinip altıma kısa kot şortumu giyindim ve üzerine hırkamı giyinip odamdan çıktım. Aşağı indiğimde alkınla annem oturup konuşuyorlardı. "Çıkalım mı şimdi?"

"Aynen çıkalım"

"Kızım bir şey falan olursa haber edersin"

"Tamam anne görüşürüz"

"Görüşürüz" telefonumu alıp tekrar aşağı indim ve birlikte evden çıktık. Arabaya bindikten sonra sürmeye başladı. "Alkın"

"Efendim güzelim?"

"Sen iyi misin" dediğimde bana bakıp gülümsedi. "Çok"

"Hiç iyi gözükmüyorsun"

"yok iyiyim ben takma, sen nasılsın?"