𝑽𝒊𝒕𝒂 𝑩𝒓𝒆𝒗𝒊𝒔 𝑩𝒓𝒆𝒗𝒊𝒕𝒆𝒓

15 2 1
                                        

İyi okumalar...

Günlüğün ilk sayfasını okuduğum günden beri kendimi iyi hissetmiyordum.Resmen birinin özel hayatına gitmiştim ve bu benim açımdan asla hoş bir şey değildi.

Okula ilk adımımı attığım gibi Tıp fakültesine doğru koştum Jin'den akıl almam gerekiyordu,aksi takdirde kafamı asla toparlayamazdım.

Toplantı salonunun camından içeri baktığımda 10 öğrenci ve 1 profösor vardı.Geniş omuzları ile kendini belli eden arkadaşımı görünce rahatlayıp geri çekildim ve toplantı salonundan çıkmalarını bekledim.

Umarım fazla sürmezdi, derse geç kalıp o uyuz öğretmenden azar yemeyi kim isterdi ki ?

Toplantı salonunun kapısı açılınca yaşlandığım duvardan ayrılıp içeriye bakmaya çalıştım.Jin hala daha profösor ile konuşuyordu,yeter be bu ne toplantıymış be kardeşim.

Jin dışarı çıktığı gibi üstüne atlayıp ona sarıldım sanırım buna ihtiyacım vardı.Jin bir anda sarılmama şaşırsa da bozuntuya vermeden kollarını belime sardı."Tae-Ri iyi misin kardeşim?"Sarıldığımız için sesi boğuk geliyordu.Kollarımı geri çekip ondan ayrıldım.

Bakışlarımı yüzüne çıkartıp"İyi olmaya çalışıyorum.Sanırım günlük olayı beni çok etkiledi en yakın zamanda kendimi toplayacağım."Jin sorgular bir şekilde bakış atıp"Söz mü?"dedi.

İçten bir şekilde gülüp"Söz"diye bağırdım."Eee ne bekliyoruz hadi bizimkileri de alalım."Jin beni koltuğunun altına alıp yürümeye başladı otomatik olarak da ben de onunla yürüdüm tabii.

𝑪𝒖𝒓 𝒉𝒐𝒎𝒊𝒏𝒆𝒔 𝒗𝒆𝒓𝒃𝒖𝒎 𝒔𝒖𝒖𝒎 𝒏𝒐𝒏 𝒔𝒆𝒓𝒗𝒂𝒏𝒕?

𝑨𝑷𝑶𝑻𝑬𝑴𝑵𝑶𝑷𝑯𝑰𝑳𝑰𝑨 ✓Where stories live. Discover now