1ပတ်ကြာသော်..
"ကလေးရယ်မတက်ပါနဲ့ဦး သက်သာမှကျောင်းပြန်တက်လေနော်"
"သက်သာနေပါပီမောင်ရယ်ကျောင်းစာတွေလိုက်မမီမှာဆိုးလို့ပါ"
"ကိုယ့်စကားနားထောင်ပါကလေးရယ်စာတွေအကုန်ကူးပေးမယ်နားမလည်ရင်လည်းရှင်းပြပေးမယ်နော်"
"ဒါပေမယ်."
"မဒါပေမယ့်ပါနဲ့နော်မတက်နဲ့ဦး"
"မောင်လည်းကျောင်းစာနဲ့ရှုပ်နေမယ်ဆိုတော့ကလေးကိုပြန်သင်လို့လိုက်မမီရင်ပိုစိုးပါမယ်"
"မောင်ကအဆင်ပြေပါတယ်။ကျုရှင်ငှားပေးရမလားကလေးတလလောက်တော့အိမ်မှာပဲသင်လိုက်ဦးနော်"
"ဟုတ်"
"ချုပ်ချယ်တယ်မထင်ပါနဲ့ကလေးငယ်ရယ် ကိုယ်က ကလေးသေချာသက်သာသွားမှပြန်တက်စေချင်တာပါ အကယ်လို့ကျောင်းမှာတစ်ခုခုထပ်ဖြစ်ရင်မောင်ရင်ကျိုးရမှာ"
"မထင်ပါဘူးနော်ကလေးနားလည်ပါတယ်"
ထက်ရှိုင်းယံလောလောဆယ်ဆရာဝန်ပေးတဲ့ဆေးလိမ်းပေးနေစဉ်ကလေးငယ်ဆီမှ
"မောင်"
"ပြောပါဗျ"
"ဟိုလေး မုတ်ဆိတ်မွှေနည်းနည်းရှည်နေပီမရိတ်ဘူးလားဟင်"
"ညှပ်မှာပါကလေးမကြိုက်လို့လားဟင်"
"မဟုတ်ပါဘူးအသက်ကြီးနေသလိုဖြစ်နေလို့ ဟီးး"
"ဟော ကလေးကွာမစနဲ့ကွာ"
"မကြိုက်ပုလားဟင်"
"ကြိုက်ပါတယ်စချင်သပဆိုလည်းစပါဗျာ"
"ဟီးး"
ထက်ရှိုင်းယံရင်ထဲတွင်ဖိုးသိုးဖက်သပ်ဖြစ်နေသည်။ကလေးကသူ့ကိုသူကလေးလို့ပြောပီးမောင်လို့ခေါတဲ့အတွက် ကလေးသတိထားမိသွားရင်မခေါတော့ပဲ့နေမှာစိုး၍မပြောပါ။မသိသလိုနဲ့ပင် သူရင်တွေခုန်နေတာကိုဘယ်သူသိမှာလဲ။
"မင်းငါ့ကိုဒီစာအုပ်သွားဝယ်ပေး"
"ဗျာ ဟု ဟုတ်ကဲ့ပါသခင်လေး"
ခနကြာတော့ထက်ရှိုင်းယံစာအုပ်တအုပ်ဖတ်နေလေသည်။ဇင်ဖြိုးသော်ရုတ်တရက်ရောက်လာပြီး
