Chapter 57

413 24 17
                                    

[R-18]

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

[R-18]

***

I sat down between the pregnant woman and the cranky girl at the cafeteria. Tulad ng inaasahan, pinanggigilan na naman ako ng buntis, sanhi para mapairap yung babae na hindi ko malaman kung bakit malaki ang galit sa akin.

Suarez and Guzman remained standing behind me. I was surprised they hadn't caught me sneaking out of my bunker yet... but I felt guilty every time they glanced at me. Makahulugan ang kanilang tingin sa akin, nagbababala.

O baka paranoia ko lang ito dahil may ginagawa akong hindi dapat.

"Gaano na po kayo katagal dito?" tanong ko sa buntis. Sa ilang beses na nakasalamuha ko siya ay hindi ko pa rin siya kilala.

"Hmmm... noong unang siklab ng balita na-evacuate agad ako eh," aniya. "So matagal-tagal na rin... buti nga at isa ako sa mga mapapalad na naisama rito. Balita ko kasi sa ibang lokal wala silang ganitong tuluyan kaya maraming namatay. Buti at mabait ang tatay mo."

I wanna say... I don't think you owe my father your safety. He perpetrated this all along.

"Na-witness niyo po ba ang mga nangyayari noon sa labas?" tanong ko.

Umiling siya. I was shocked. I thought everybody knew what the infected were like. If she hadn't seen the darkness of it all she must've showered in luck. I'd trade my life for anything just to unsee all of the horrible things I had to watch unfold.

Biters.

Bloodshed.

Death.

"Umabot ba dito ang virus?" tanong ko.

The girl beside me glanced at me. She lifted the arm sleeve of her hospital gown, revealing a healed bite mark on her forearm. Sapat na ito para masagot ang tanong ko. It made me assume that she was immune.

Agad kong hinila pababa ang manggas ng kanyang suot para muling matakpan ito.

"Don't go around showing people you're immune," I whispered.

"Paki mo?" tanong niya.

Bumuntong hininga ako. She could be stubborn as fuck. "What's your name?"

"None of your business," she responded, then chewed her food.

"I guess I'll have to call you Bitch then," I told her.

"Lahat dito alam na immune ako," aniya.

Tumango-tango ang buntis na katabi ko. Kumunot ang aking noo. Kung ganoon, hindi ba mas prone na magamit siya sa mga eksperimento?

"Did anyone here touch you for lab experiments?" I asked.

"Wala. Kahit isang beses," tugon niya.

Tumahimik ako at nag-isip. Why were the men with skull tattoos hunting me then? Were they my father's men? The bandits... they knew about EJ's immunity. I remember one of them attempted to take EJ. What for?

Dead InsideTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon