yüzündeki gülümsemeyle bomboş sokakta yürüyordu. elindeki çantasını karıştırdı ve telefonunu çıkardı. kapatmayı unuttuğu uçak modunu hızlıca kapadı ve telefonu yerine geri koydu.
her zamanki yol bu sefer ona olduğundan daha uzun geliyordu, hyunjin ile karşılaşmak için çok heyecanlıydı. onunla arkadaş olmayı sevmişti. hayır, hyunjin'i sevmişti.
en sonunda yol ayrımına vardığında hyunjin'e çarpmamak için durdu fakat buna gerek yok gibiydi, hyunjin ortalarda görünmüyordu. minho'nun yüzü ve omuzları aynı anda düştü. üzülmüştü. eski heyecanından eser kalmayarak miskin adımlarla yoluna devam edecekti ki, biri onu korkuttu.
"bö! buradayım!"
hyunjin'in sesiydi bu. minho'nun kocaman gülümsemesini sağladı.
"beni korkuttun! iki şekilde de!"
hyunjin güldü. minho, hyunjin'in gülüşünü çok sevdi.
"üzgünüm ama beni görmek istediğini bilmek beni mutlu etti."
"sorun değil," diyerek gülümsedi minho.
"voleybol sever misin? yakında bir maç var. birlikte izleyebilir miyiz?" diye sordu hyunjin.
minho reddetmeyi aklından bile geçirmedi.
YOU ARE READING
ışıklar söndü, şimdi sen ve ben. hyunho
Fanfictiondans ederken karanlıkta, parlıyoruz inatla. - hyunho minific! - kısa bölümler!
