ışıklar söndü, şimdi sen ve ben. hyunho

8 - ışıklar söndü, simdi sen ve ben

   gülümsedi ve başını gökyüzüne doğru kaldırdı. yıldızlar net bir şekilde görülüyordu. bu semti sevmesinin sebeplerinden biri de işte buydu.

   minho her zamanki saatte her zamanki yolunda yürümeye devam etti. bugünü oldukça sakin ve iyiydi. sıradandı ve bu minho'yu mutlu etti. sıradan günleri severdi, her günün aynı geçmesi sorun teşkil etmiyordu onun için. özellikle son bir haftadır bu onun için daha özeldi.

   yol ayrımına vardığında durgun hyunjin'i gördü. onun da gününün sakin geçtiğini tahmin etti.

"selam, hyunjin."

"selam, minho. senden bir isteğim var."

   minho meraklandı.

"nedir?"

"bugün, dans etmek ister misin?"

   minho gülümsedi.

"tabii. ışıklar söndü, şimdi sen ve ben dans edebiliriz."

"ışıklar söndü, şimdi biz dans edebiliriz."