ေမတၱနီတိ
🌸pann
Part (17)
" အဟီး..ခိခိ..ဟင္းဟင္း..."
စိမ္းစိုေနတဲ့ျမက္ခင္းျပင္မွာ ေမပ်ိဳရယ္ေမာရင္းေျပးေနတာ..ေနာက္မွာ ဉာဏ္ကလည္းေမပ်ိဳ႕ကိုလိုက္ဖမ္းလို႔ ။
" ဟင္းဟင္း.....ဟင္းဟင္း...."
ေမပ်ိဳေနာက္ကိုသူလိုက္ေနလို႔ ေရွ႕ကေနေျပးသြားရင္းနဲ႕ သူ႕ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ သူကအေနာက္မွာမရွိေတာ့..။
" ဟင္.. "
ေမပ်ိဳေျပးေနတာရပ္ၿပီး ေနာက္ကိုေသခ်ာလွည့္ၿပီး ရွာမိသည္..မေတြ႕ ။
ပုန္းလွ်ိုးစရာ ခ်ဳံပုတ္လည္းမရွိပါဘူး..သစ္ပင္ႀကီးဆိုလို႔လည္း တစ္ပင္ေတာင္မေပါက္ေရာက္ေနပါဘူး ။
ပကတိ ျမက္ခင္းစိမ္းလြင္ျပင္ထီးထီးႀကီးသာ..။
ဒါကို ဉာဏ္ကဘယ္ေရာက္သြားတာလဲမသိ..။
" ဉာဏ္.."
ေမပ်ိဳ တီးတိုးေလးေခၚမိသည္..။
ျပန္ထူးသံမၾကား..။
" ဉာဏ္... "
နည္းနည္းက်ယ္က်ယ္ေလး ထပ္ေခၚလိုက္သည္..။
ဘာသံမွျပန္မၾကားရသလို ျမက္ခင္းစိမ္းလြင္ျပင္ႀကီးမွာ ေမပ်ိဳကလြဲ ဘယ္သူမွမရွိ..။
ရင္ထဲထိတ္လန့္လာၿပီး ေရွ႕ဆက္မသြားဘဲ ေမပ်ိဳေနာက္ရင္းျပန္လွည့္ေျပးခဲ့ျပန္သည္..ခ်စ္ရတဲ့သူရဲ႕နာမည္ေလးကိုလည္း တေက်ာ္ေက်ာ္ေအာ္ေခၚခဲ့ရင္းနဲ႕..။
" ဉာဏ္...ဉာဏ့္...ဉာဏ့္..."
ေမပ်ိဳ သံကုန္ဟစ္ေခၚသည္..။
သူမထြက္လာ..။
" ဉာဏ့္... "
" ဟီရိ..သမီး "
ေျပးေနတဲ့ေမပ်ိဳ႕ေနာက္ကေန ေခၚသံၾကားလိုက္သည္..။
လွည့္ၾကည့္ေတာ့ မ်က္ႏွာကိုေတာ့မေတြ႕ရေသးေပမယ့္ အေဖမွန္းေမပ်ိဳသိပါတယ္..မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေရွ႕ဆက္ေျပးဖို႔ေရွ႕ကိုေျခလွမ္းလိုက္ပါသည္ ။
" သမီး..ဟီရိ..ဟီရိ "
ေခၚသံက တေျဖးေျဖးက်ယ္လာကာ ေမပ်ိဳနဲ႕နီးသထက္နီးလာသည္..။
YOU ARE READING
ေမတၱ နီတိ
Random" ေက်ာင္းဆရာရဲ႕သားသမီးျဖစ္တာနဲ႕ပဲ စံျပတစ္ေယာက္ပါလိုက္ျဖစ္ေပးရမွာလား..သူမ်ားလုပ္သလိုေနသလို ေနလို႔မရဘူးလား..အဆင့္ေကာင္းမွ လိမၼာေရးျခားရွိမွ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးေကာင္းမွ ဟိုဟာမလုပ္ရဘူးဒီဟာမလုပ္ရဘူးနဲ႕ ဒါေတြပဲထပ္ခါထပ္ခါၾကားေနရတာ ၾကာေတာ့ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ၿငီးေင...
