N

387 10 1
                                    

Eve gelmiştik arabayı park etmişti. önden yürüyerek odama ulaşma çabasındaydım bu pisliğin yanında ağlamama bile izin vermiyordu.Arabada tehtidleri bitmemiş hala devam ediyordu.
Odanın koridoruna gittiğimde beni durdurmuştu.
M-Söylediklerini unutma.
Unutmak mümkün müydü ona istediği herşeyi sorun çıkarmadan yapacağımı söylemiştim .
Bu benim için eziyetti onun yüzünü bile görmek istemiyorum.Ama ailem söz konusu gerekirse hayatımı bitirecektim ama bir kişinin daha zarar görmesine izin vermeyecektim.Hem benden bir şey kalmamıştı canım  abim ölmüştü.
Odanın önüne geldiğimde kapıyı açmıştı içeri girdiğimde saatin geç olmasına rağmen esin uyumamış beni beklemişti.
E-Irmak doğru mu?
Gözleri ağlamaktan şişmiş bir şekilde bana bakıyordu.Ona söylemişlerdi .
I-Esin
Hiçbirşey söyleyemeden sıkıca sarılmıştı.ağlamalarımız birbirine karışmış odada sadece iç çekişlerimiz duyuluyordu.
Uzun sarılmamızdan sonra beni özenle yatağa uzandırıp kafamı dizlerinin üstüne koymuştu.
Saçlarımın içinde gezinen elleri baş ağrımı almaya başlamıştı.
I-Ben ne yapıcağım
E-Bilmiyorum canım ne yapacağımızı bilmiyorum.
Gece esinle birbirimize sarılarak yalnız olmadığımızı hissettirmeye çalışıyormuşçasına uyumuştuk.Sabah kalktığımızda sıra sıra yüzlerimizi yıkayıp tekrardan odaya geçmiştik.
E-Senden ne istedi?
I-Birşey istemedi daha .
Kapı açıldı Görmeyi en çok istediğim insanları gördüğümde çok mutlu olmuştum.
B-Ne oldu size böyle?
Olanları anlattığımda hepsi şaşırmışlardı ne kadar üzülselerde ellerinden hiçbirşey gelmiyordu.onlara engel olamıyorduk.
Gözlerimden bir an bile yaş eksilmezken diğerlerinin durumuda benim gibiydi.
Odaya geldiklerinde ayrılık vakti olduğunu anlamıştık tekrar sarılıp birbirimizden ayrılmıştık.
Öğlen olduğunda midem almasada yemek yemeye çalışıyordum.Esin zorlasada yemek yiyecek durumda değildim.
Bizi almaya gelmişlerdi odadan çıktığımızda herkesin salonda olduğunu gördük .akşam olduğundan şömine yanıyordu herkes kahvesini almış içerken bizi koltuğa oturtmuşlardı gözlerim halıya takılırken düşündüğüm tek şey abimdi. katili benden bir saniye bile gözlerini ayırmazken ben abimi düşünüyordum.
Önümüzdeki sehpaya kahve koymalarıyla kendime gelmiştim esine baktığımda Gökhan'a kötü kötü baktığını gördüm .Gökhan'da ona çok sert bakıyordu.Ona baktığımı hissetmiş gibi esin bana dönmüştü bazıları kahveleriyle ilgileniyor diğerleri gözlerini bize dikmiş bakıyorlardı.Bizden rahatsız olup sonra karşılarına oturtmaları çok saçmaydı.
Berkan ayağıya kalkmış bana son kez bakıp odasına çıkmıştı.Esine göre bu evdeki herkes birimizi seviyordu.Bence sadece psikopatça düşünenler bir araya toplanmışlardı.Takıntılı insanlardı.Ve takıntılarının biz olması çok tehlikeliydi.
Gökhan ayağıya kalkmıştı sehpadan kahveyi alıp esinin elini zorla açıp tutmasını sağlamıştı .Kısacası için ve gidin demeye çalışıyordu.Bizde çok mutlu değildik bu durumdan daha fazla onlarla oturmaktansa kahvemizi içmeyi tercih etmiştik.Bittiğinde sehpaya koymuştum esinde benim gibi bardağını masaya koymuştu.
Murat'a baktığımda boynuma bakıyordu neye baktığını anlayamamıştım.elimi boynuma götürdüğümde bluzumun çok az açıldığını fark ettim.Hemen kapatmıştım fakat Murat bunu bile kafaya takacak gibiydi.
Soğuk bakışlarıyla beni rahatsiz ederken ,umrumda bile değildi ne düşündüğünü.
G-Bardakları mutfağa götürmek için ne bekliyorsunuz?
Kendimize gelmiş gibi bardaklarımızı alıp mutfağa götürmüştük.Odamıza gitmek istiyorduk ama onların bizi götürmesi gerekiyordu.Onların yanına ilerliyorduk.
E-Odaya gitmek istiyoruz .
Esinin söylediğini onaylar biçimde kafamı sallamıştım.
Murat ayağı kalkmıştı.
M-Tamam
Gökhan'a bakarak ben götürürüm dedi
Önden ilerlerken arkamızdan geliyordu .Kapıyı açıp içeri girmiştik.kapıyı üstümüze kapatıp gitmişti.Bir gün daha bitmişti içimdeki alev sönmüyordu abim öldürülmüştü.Ve katiliyle karşılıklı kahve içmiştim .Abimin acısı dinmezken  ne yapacağımı bilmiyordum.
1Ay olmuştu bugün .günler haftalar aylar geçiyordu ..Esinle komik anılarımızı birbirimize anlatıyorduk .Sağolsun kafam dağılsın diye herşeyi yapıyordu.Gülmekten karnıma ağrılar girmişti.Konuşmamızı bölen Mert olmuştu kalkın demişti gülmem sonlanırken  odadan çıkmaya başlamıştık.
Ön bahçeye çıktığımızda herkes burdaydı Betül'ü  görmemle yüzümde tebessüm oluşmuştu büyük bir masa kurmuşlardı seral'i görmememle yüzümdeki tebessüm gitmişti .
Masaya oturduğumda sessiz bir şekilde karşımda oturan Betül'e Serali sormuştum .
Biraz daha bakmamla Berkan'ın burada olmadığını fark etmiştim .İçimde bir huzursuzluk vardı.Serale birşey olma olasılığı rahatsız etmişti beni.
Esine döndüğümde bana seralin nerede olabileceğini sormuştu.Betül'de bilmiyorum deyince esine iletmiştim.Oturduğumuzda hepimizin önünde çay kupaları vardı.İçmeye başlamıştım.Murat'a telefon gelmişti kısa süreli bana bakmış sandalyesinden kalkmış ve uzaklaşmıştı.Telefonda kiminle konuştuğunu merak etmiştim acaba Berkan'la mı konuşuyordu.Betüllerle en sonki konuşmamızda Berkan'ın Serale  şiddet uyguladığını söylemişlerdi hem anlaşılıyordu da kolları bilekleri mosmordu.Peki biz ne yapıyorduk onlarla oturmuş çay içiyorduk o belkide şuan şiddet görüyordu aynı evin içinde o şiddete maruz kalırken biz oturmuş birşeyler içiyorduk.Erkekler aralarında birşeyler konuşurken ayağı kalktığımı bile farketmemişlerdi kızlara bakıp geliyorum dedim.Murat'ın olduğu yere gittiğimde hala telefonla konuşuyordu.Beni fark etmesi uzun sürmemişti neden geldin der gibi  bakıyordu suratıma.
M-Tamam ben seni arıyacağım.
Telefonu kapatmıştı.
I-Seral nerede?
M-Bilmiyorum
I-Berkan'la konuştuğunu biliyorum.
M-Sen bana hesap mı soruyorsun lan!
I-sadece arkadaşımı merak ediyorum.
M-Sanane lan kendini koruyamıyorsun arkadaşını mı koruyacaksın.
Doğru söylüyordu kendimi ailemi abimi hiçkimseyi koruyamıyordum.koruyamamıştımda.
Onu orada bırakıp masaya geri dönmüştüm.şuan emindim ki serale birşey yapmıştı.Masaya oturduğumda meraklı gözlerle benden birşey söylememi bekliyorlardı.Ama ben sadece olumsuz anlamda kafamı sallamıştım.Gökhanlar nereye gittiğimi sorgulayacağı sırada Murat gelmişti ve susmak zorunda kalmışlardı .Murat'a karşı sadece Berkan gelebilmişti.
Hava kararmaya başlamıştı Murat bana yaklaşırken kızgınlığı alnındaki damardan ve yumruğunu sıkmasıyla anlamıştım.Sertçe kolumu tutmasıyla beni bahçeden çıkarmıştı hızla odasına çıkartıyordu korku tüm bedenimi etkisi altına almışken Kolumu kıracak kadar sertlikte sıkıyordu.
I-Bırak canım acıyor.
M-Bana karşı gelmenin cezasını çekeceksin .sana unutamayacığın bir ders vereceğim.
I-Ben hiçbirşey yapmadım.
Sadece sesimi yükseltmiş ve onu dinlemeden gitmiştim bunu yapmış olmam bir suç değildi.

TutsakWhere stories live. Discover now