M

158 7 6
                                    

25.gün
Murat son hızla Berkan'a gidiyordu şuan
kardeşini bile tanıyacak durumda değildi haberi almış Berkan'ın hazırlık içinde olduğunu öğrenmişti yurtdışında ev almış döşemişti.Seralle onun olamazdı tek bir seçenek kalıyordu .Abisi olduğunu unutuyordu ve onu hafife almıştı.
M-Neredesin?
B-Ne oluyor?
Onu hiç aramayan abisi nerede olduğunu sorguluyordu bir sorun olduğu belliydi fakat sakin olması gerekiyordu bir yanlışla herşeyi berbat edebilirdi.Irmağın gidişine 2gün kalmıştı.Ani bir karar olduğundan yurt dışı ayarları uzun sürmüştü.
M-Sana neredesin dedim?
B-Evdeyim.
M-Tamam
/B-Irmak nerede?
E-Yukarıda ne oldu bir sorun mu var?
B-Acilen hazırlanmasını söyle .
I-Ne oldu?
B-Murat'la konuştum 
I-Nasıl yani ne söyledi?
B-Onu biraz olsun tanıyorsam birşeyler anladı sanırım.
I-Beni buldu yani.
S-Berkan birşeyler yap ne olur götür onu buradan.
I-Şimdi ne olacak?
B-Seni götüreceğim buradan riske atamam.
E-Önden çıkmayın .
-Berkan bey geldiler!
B-Arkaya arabayı hazırla.
-Hemen efendim.
Herşey buraya kadardı beni bulmuştu.
B-Irmak hemen arabaya .
Arka kapıyı açıp arabanı durmasını bekledim.hepsi arkamda bana. bakıyorlardı kapıyı açacağım sırada sesini duydum.\
Ona hala yalan söylüyordu bu halde deliden bir farkı kalmamıştı uykusuzluk içki onu daha tehlikeli yapmıştı ırmağı bulamıyordu en değerlisini ondan almışlardı .Sonunda eve ulaşabilmişti içeride karısının olma ihtimali bile onu mutlu ediyordu.Yüzündeki gülümsemesiyle arabadan indi .Arkasına baktığında 15 araba dolu korumaları kapıyı açmış korumaları tek tek öldürmüşlerdi.Murat'tan onlara gelen tek emir öldür olmuştu.
Kapıyı açıp içeridekilere baktı Berkan'ın ona yönelmesiyle eliyle durdurdu .Dış kapı açıktı hissetmiş gibi direk oraya yöneldi Irmağı arabaya koşarken gördü.
M-Irmakkkk!!!!!
Kapıyı açmıştı kurtuldu sanmıştı ama Murat onu bir kere daha kaybedemezdi.
Belinden çıkardığı silahla sevdiği kadını vurmuştu zaman durmuştu .
S-Irmakkk!!!!
Berkan serali evin içinde tutmaya çalışıyordu .
Irmak yere düşmüştü acı suratına yansımıştı
Murat yavaş yavaş gelip günlerdir dokunamadığı tenine dokunmak için deliriyordu ellerini uzatıp onu yerden kaldırdı.
Ailesinin önünden geçti herkes nefesini tutarak olanları izliyordu.
En son görülen şey Murat'ın gözünden düşen gözyaşları olmuştu.
Ona göre ona ait olanı almıştı.......

TutsakWhere stories live. Discover now