Agent Series 7: Lady Rogue and the Pandora's Box

Kabanata 3

'CONGRATULATIONS! You saved my lunch from getting wasted!'

Enigma's corner of her lips twitched as she read the message on his tablet. Nakangisi ang lalaki habang pumapalakpak. Ilang sandali pa ay tinaas nito ang kamay na may hawak na stylus pen at tinuro ang kaniyang dala-dalang pagkain.

Sinenyasahan siya nitong lumapit.

Pero nanatili muna si Enigma sa kaniyang kinatatayuan dahil hindi pa pumapasok sa isipan niya ang nangyari.

First, she was dragged inside the mansion without being properly oriented and now, she was showered a one galloon of milk?! Hindi lang 'yon, humahapdi pa ang kaniyang pisngi dahil sa kutsilyo na dumaplis!

What the fuck is this man?

Nawala naman ang ngiti sa labi ng lalaki nang hindi siya gumalaw sa kinatatayuan. Muli itong nag-type sa tablet at pinakita sa kaniya.

'Are you glaring at me? Or are you just dumb enough not to understand my gesture? I said, come here!'

Napahigpit ang hawak niya sa tray. Nanginginig ang gilid ng kaniyang labi dahil sa inis. Pilit siyang ngumiti.

Gusto niyang bitawan ang tray at alisin ang gatas sa kaniyang magandang mukha pero inuna niya munang maglakad papalapit sa lalaki habang pinaplano na sa kaniyang isipan kung paano niya ito papatayin kung sakali mang bigyan siya ng pagkakataon.

"Good afternoon, sir. Here's your lunch," saad niya sa pinakakalmadong boses at inikot ang tingin sa magulong kuwarto ng lalaki. "Saan ko po ito ilalagay?"

Naghanap siya ng mesa na puwedeng paglagyan ng tray habang kinakabisado rin ang kuwarto. Pinigilan niya ang sariling mapairap dahil hindi niya masikmura ang sobrang kalat. Parang kuwarto ng isang bata. Maraming laruan ang nakakalat sa sahig, pati na sa bintana. Sa kanang bahagi kung saan naroroon ang kama nito ay sobrang kalat din, parang dinaanan ng bagyo.

But there was something off in the room. Most of his toys were puzzles, robots, blocks and construction toys. Kahit na makalat parang sinadya itong ilagay sa kaniya-kaniyang lugar.

Napabalik ang kaniyang atensyon sa lalaki nang tumayo ito at hinawakan ang tray. Napaangat ang tingin ni Enigma sa katangkaran nito.

Kinuha nito ang tray at muli siyang nginitian. Even though he was smiling, his dark, gloomy orbs were saying another thing. And she didn't like it.

She glanced at how his arms raised up. He was planning to slam the tray of food on her face.

What the fuck is wrong with you?

Handa na siyang umilag subalit pinigilan niya ang sarili.

It would be suspicious for a maid to predict and avoid his attack.

Nanatili lang siyang nakatayo hanggang sa masampal na sa kaniyang mukha ang tray ng mga pagkain. Napasinghap siya sa glass bowl na tumama sa kaniyang noo at ang malagkit at mainit na kanin na dumikit sa kaniyang pisngi.

Sinadyang bitawan ng lalaki ang tray. Kasabay ng pagkahulog nito ang pagkabasag din ng mga plato at bowl.

She gritted her teeth as she watched how the man's expression turned into a shocked cat. Napatakip pa ito sa nakaawang na bibig. Tumalikod sa kaniya, inabot ang tablet, nagsulat at saka humarap ulit.

'Sorry, my hand slipped. Peace!'

She could feel her veins popping out.

Never in her whole life she was humiliated like this! Kung may ibubuhos at isasampal man sa mukha niya, pera na lang sana.