One night mistake

T W E N T Y - E I G H T

Pau: "Ano? Anong ibig mong sabihin?"

Habang abala ako sa pag aayos ng buhok ki sa harap ng salamin ay bigla naman akong nakatanggap ng tawag mula kay pau.

Pau: "Hello vee, nakahanda naba lahat ng dadalhin mo?"

Vee: "Mga..dadalhin?"

Pau: "uh?— bakit parang walang gana yung boses mo? May sakit kaba or what?"

Vee: "Wala.. ano.. about sa pag balik sa japan di ako sigurado don e."

Pau: "Ano? Anong ibig mong sabahin?"

Vee: "... I'm three months pregnant, at diko rin alam kung ano ang magiging reaksyon ng magulang ko kapag nalaman nila."

Pau: "Di mo naman kailangn tumira o ipaalam sakanila, ang kailangan mo lang maka balik na ng japan asap! Sayang yung opportunity."

Vee: "...Haa, pano ba'to.. bakit parang ang hirap naman mag desisyon."

Pau: "U-uh? Anong mahirap gaga, sabi mo nga sakin dati sabay tayong uuwi ng japan ano 'to napamahal ka sa pilipinas?"

Vee: "huh?..hindi no."

Pau: ".. napamahal kana kay wise, no?"

Vee: "Ah...."

Pau: "Haay na'ko, pag isipan mo ng mabuti ah."

Vee: "Ah.. Oo sige."

Binaba ko na ang cellphone ko at pagkatapos ay huminga ng malalim. Napaupo nalang ako sa upuan pagkatapos ay yumuko habang pinag mamasdan ang cellphone ko.

"Piliin mo'ko vee, ako yung piliin mo!"  Mga linyang paulit ulit na umiikot sa isip ko.

Andito nanaman ako.. bakit ba kailangan kong mamili?..

Habang nakatulala lang ako hindi ko namalayan na unti unti na palang tumutulo ang mga luha ko.

*knock*

Kaagad kong pinunasan ang luha sa mga mata ko nang marinig ko ang pag katok ni wise sa pinto ko, tumayo na rin ako pagkatapos ay binuksan ang pinto.

Wise: "Alis na tayo?— ...bakit?"

Vee: "U-uh?.. bakit?"

Wise: "Bakit ka umiyak?" *lumakad ito palapit sa'kin at hinawakan ang dalawang pisnge ko.*

Vee: "Ano?" *Peke akong tumawa* "Bakit naman ako iiyak? Hindi no."

Wise: "Namumula yung ilong mo, pati narin yung dalawang mata mo, kabisado na kita vee."

Vee: "Hindi nga.. 'di ako umiyak."

Wise: "Ganon?"

Vee: "Legit."

Wise: "Osige, kunwari di ka umiyak."