1 hafta sonra
Sara: Mutsuzluğumu gizlemeye çalışıyorum.
Dolandırıcı: Bundan bana ne?
Sara: ama paramı çaldın.
Sara: En azından kaba davranma.
Sara: Saçmalıyorum biliyorum.
Sara: Ablam çok üzgün.
Sara: Ona artık yurt dışına çıkmak istemediğimi söyledim.
Sara: Hayallerimden vazgeçtiğimi söyledim.
Dolandırıcı: Tamam.
Sara: Yaptığım şeyin yanlış olduğunu biliyorum.
Sara: Her gece uyumadan önce ağlıyorum.
Sara: Kendimi ağlamamak için ne kadar tutsam da elimde değil.
Dolandırıcı: Tutma.
Sara: Hiç yardımcı olmuyorsun.
Dolandırıcı: Ne yapmamı bekliyorsun?
Dolandırıcı: Seni yeniden dolandırmamı mı?
Sara: Senin aptal oyunlarına kanmam.
Dolandırıcı: Tamam.
Sara: Hayatında en çok üzüldüğün şey ne oldu?
Dolandırıcı: Bunu seninle neden paylaşayım?
Dolandırıcı: Bir çıkarım olacak mı?
Sara: Tüm paramı aldın aklın hâlâ daha fazlasında.
Dolandırıcı: İşim bu.
Sara: Gözüme uyku girmiyor.
Dolandırıcı: Tamam.
Sara: Seninle konuştukça insanlara güvenmemem gerektiğini hatırlıyorum.
Dolandırıcı: Güvenmen lazım.
Sara: Neden?
Dolandırıcı: Güvenmezsen nasıl paramı kazanacağım?
Sara: İğrençsin.