Losing smile(: (បាត់បង់ស្នាមញញឹម)(Ss1)[Complete✅ ]

ភាគទី4: ទេវតាពិតជានៅខាងបងមែន!

ផាកជីមីនគឺជាមិត្តជិតស្និទ្ធតែម្នាក់របស់ថេហ្យុងពួកគេទាំងពីស្គាល់គ្នាពេលទៅរៀននៅជប៉ុនរាងតូចទាំងពីរៀនចប់ផ្នែកឌីហ្សាញដូចគ្នាតែជីមីនរៀនផ្នែកឌីហ្សាញគ្រឿងពេជ្រចំណែកថេហ្យុងផ្នែកឌីហ្សាញផ្ទះឬcondo អីបែបនិង

   ត្រឡប់មកមើលជីមីនដែលឡើងមករកថេយ៍វិញ

  "ឯងគិតយ៉ាងមិចចំពោះកាងារនោះឯងនៅឌីហ្សាញសរុបរួមប្រហែលតែពីខែប៉ុណ្ណោះ"ជីមីន

  "តែវានៅតាមខេត្តណាឯងគ្នាមិនចង់នៅបែកពីម៉ាក់នោះទេ"ថេហ្យុងនិយាយតទាំងពេបមាត់ដូចកូនក្មេង

  "ឆឺស...យើងជ្រេញឯងខ្លាំងណាស់សុទ្ធតែមិនចង់នៅបែកម៉ាក់ តាមពិតខ្លាចឆ្ងាយសង្សាវាសោះ"ជីមីនពេបមាត់ជ្រេញយ៉ាងខ្លាំងស្មានតែគេមិនដឹងនិងនាងថេទៅរៀននៅជប៉ុនរាប់ឆ្នាំមិនទាំងរអ៊ូចឹងផង

"ក៏..ទាំងពីនិង"ថេហ្យុង

"ណាថេយ៍ណា អ៊ុំរបស់យើងគាត់ចង់បានឯងទៅឌីហ្សាញមែនណា ថែមទាំងបងជេយ៍វ៉ុនអៈអាងថាស្នាដៃឯងល្អទៀតគាត់រឹតតែចង់បានឯងតែ2ខែប៉ុណ្ណោះឆ្ងាយសង្សាឯងបណ្ណោះអាសន្ធសិនទៅណា" ជីមីនលើកឈ្មោះផាកជេយ៍វ៉ុនដែលជាជីដូនមួយរបស់ខ្លួនមកបន្ទន់ចិត្តថេហ្យុងព្រោះជេយ៍វ៉ុនធ្លាប់មានគុណជួយថេយ៍

  "អឺ អឺ ចាំយើងសួរម៉ាក់យើងសិន"ថេហ្យុង

  "ឯងខំរៀនចប់មិនទាន់បានធ្វើរបន្តិចផងយើងជឿណាថាម៉ាក់ឯងអោយទៅ ណាមួយវាជាកាងាដំបូងរបស់ឯងផងហើយការងាធំទៀត"ជីមីន

"Ok ទៅក៏ទៅ ពេញចិត្តទេអ្នកប្រុសផាកជីមីន"ថេហ្យុងអោយអស់ជម្រើសមានព្រមតែម្ដងណាមួយចង់សាកធ្វើការងារដំបូងផង

  "ចឹងទើបល្អ"និយាយរួចរាងតូចទាំងពីក៏ចុះទៅញុាំបាយនៅខាងក្រោមដោយមានសូហ្គានិងហូសុករួមតុជាមួយផងដែរព្រោះពីនាក់នោះបាននិយាយហើយថាមកញាុំបាយនៅទីនេះទោះហូរាសុកចង់ទៅក៏សូហ្គាស្កាក់ជាប់ដែរ

 
#SKIP

    
    "វាយ៉ាងមិចនិងជុងហ្គុកនេះមិនគិតខំប្រឹងធ្វើការទេហេស?" លោកចនហួសចិត្តយ៉ាងខ្លាំងគាត់បានដេញនាយអោយមកធ្វើការពីបីខែហើយគ្មានសូវធ្វើអីសោះការងារភាគច្រើនតែងតែប្រគល់ទៅអោយជំនិតនិងលេខាធ្វើរហូត អាយុគេក៏ច្រើនហើយចំជាអត់បានការមែន