ZEYNEP (2 HAFTA SONRA) (multide Yeliz)
2 hafta koskoca 2 hafta geçmişti! Koray nefes alan bi duvardan farksızdı 2 haftada toplasan 5 cümle falan kurmuştu konuşmuyodu gülmüyodu sadece karşısına donuk gözleriyle ifadesizce bakıyodu Korhan abi yine gülüyo konuşuyodu ama Koray....onun yerine ben burda diyodum ve yine o zamanlardan birindeydik
"Koray?"
dedi ingilizceci Koray iki haftadır yaptığı gibi ifadesizce karşısına bomboş baktı saçlarının dağınıklığı ona ayrı bi hava katıyodu ama gözleri kanlanmış göz altlarında mor halkalar oluşmuştu sanırım pek uyumuyodu
"Burda!"
dedim ingilizceci ters ters baktı
"Sen Koray mısın kızım?! Niye kendisi burda demiyo?"
Al işte yine aynı konu salak herife laf anlatmakta ayrı bi dertti zaten!
"Hocam Koray biraz rahatsız"
dedi Emre
"2 haftadır mı rahatsız! Bence algılamada rahatsızlığı var!"
dedi hoca sinirle, Koray duymuyo gibiydi yaşayan bi ölü nefes alan bi duvar gibiydi!
"Rahatsız dedik ya hoca!"
dedi Emre sinirli sesiyle hoca fısıyodu ama sonra kaşlarını çattı
"Sen onun avukat mısın?"
dedi hoca
"Avukat olsa niye bi daha okusun ki?"
dedi Ayaz ilk defa duyduğum soğuk ve sert sesiyle
"Ne rahatsızlığıymış bu?! 2 hafta süren rahatsızlık mı olur?!"
dedi hoca Korayın yüzünde tek bi minik bile oynamadı gözlerini kırpmadan bakıyodu beti benzi solmuştu
"Ne laftan anlamaz bi adamsın ya sen?! Hasta diyoruz kardeşim hasta! Ne bokunu karıştıyosun?! Fışkısını mı yiycen Korayın!"
diye sesini yükseltti Emre sesi acaip sert ve korkutucuydu hoca mora döndü bisey demedi ve yoklamayı almaya devam etti oh iyi yaptın ağzına sağlık Emre!
"Bugün Simple..."
gerisini anlamamış zatende dinlememiştim! Sonunda kurtarıcı zilimiz çaldığında herkes sevinçle dışarı çıktı Korayı dürttüm yine aynı şekilde durdu tekrar dürttüm yerinde sıçradı ve dünyaya döndü gözlerimin içine kaşlarını hafiften çatarak baktı 2 haftadır sadece Yiğitle konuşmuştu haftada 2 kez gitmiştik yanına
"Kantine gidelim"
dediğimde bişey demeden ayağa kalktı ve kantine gittik koca masaya grupça oturduk onlar konuşuyodu Koray dinliyodu bende onu izliyodum sonra yavşak Yeliz sandalye çekti ve Korayın dibine oturup yavşakça sırıttı Koraysa 2 haftadır yaptığını yapıyodu Yeliz gelince hepimiz sustuk
"Naber Koray!"
dedi Yeliz sürtüğü göz devirdim içimde kıskançlık tohumları ekilmişti ve hızla büyüdüler
"Masadan kalkarsan daha iyi olurum"
dedi Koray buz gibi sesiyle Yeliz dudak büzdü
"Tamam sonra görüşürüz"
dedi Yeliz ve hey hey hey! Bi saniye ne ne ne?! Ne yaptı lan o az önce?! Korayı Tilkiyi benim Tilkimi! Senin nerden oluyo lan dedi iç sesim onu susturdum Korayın yanağından öpmüştü Koray kaşlarını çattı Yeliz gülerek gittiğinde Koray yüzünü buruşturdu ve yanağını hızla sildi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umudun Sesi #Wattys2016
ChickLitSona yaklaştığını hissediyordu. Ama bu yaklaştığı ilk son değildi. Umudu tutunduğu tek daldı. Hayatı boyunca hep umudun sesini duymak için yaşadı. Kaybettiğini hissetti Canı yandı, sustu. Ağlamak istedi bağıra bağıra ağlamak istedi, yapmadı yapama...