KORHAN
"Yemek yemeden mi yatıcaksın aşkım?"
dedi Elife Yağızı öperken
"Hayır tokum ben"
dedi Yağız ve annesini öptükten sonra koşarak odasına gitti dargındı bana kavga ettiği için sert çıkışmıştım oğluma ama neden kavga ettiğini de söylememişti bu beni dahada sinirlendirmişti kendime hakim olmalıydım biliyodum ama o kadar sinirlenmiştim ki kendime hakim olamayarak oğlumun minik yüzüne tokat geçirmiştim! Çok pişmandım ve kalbim sızlıyodu masmavi dolan gözleriyle bakışı çok yakmıştı canımı belki daha 8 yaşındaydı ama daha bu yaşta olgunlaşmayı biliyodu ağır başlı olmak isterse oluyodu! Sadece bakmıştı hiçbişey demedi ve özür dilerim dedi titrek sesiyle sonrada konuşmadı zaten! Gönlünü alcaktım oğlumun! Elifle bakıştık neden kavga ettiğinide öğrenince kalbime daha büyük bi ağırlık basıvermişti sanki!
"Gönlünü alırım ben onun"
dedim gülümsedi ve kafa salladı yemek yedikten sonra odasına girdim ışıkları açtım yorganı çenesinin altına kadar çekmiş sağ tarafa dönmüş dizlerini kendine çekmişti uyuyodu! Yanına usulca yaklaştım ve yatağa oturdum uykusu çok hafifti yanağından öptüğümde gözlerini yavaşca açtı ve uyku mahrumluğuyla tatlı tatlı etrafına bakındı sonra gözleri bende durdu gözlerini kaçırdı
"Korktum da yanında yatabilir miyim?"
dedim gülümseyerek o da gülümsedi ve kafa sallayarak kenara kaydı yanına yattım ve oğlumu kendime çektim kafasını göğsüme koydu ve sarıldı bende saçlarını öptüm ve okşadım biraz sonra konuştum
"Babalar...çocuklarına hiç kıyamazlar...babalar çocuklarını çok severler ama bazen sinirlenirler ve sinirlenirlerse.....kendilerine hakim olamayabilirler sonra kötü şeyler olabilir ama babalar çocuklarını gôzlerinden sakınırlar ve hep yanlarında olurlar"
dediğimde biraz daha sokuldu alnından öptüm
"Çocuklar babalarına küsmezler ve özür beklemezler"
dedi bende güldüm ve oğluma daha sıkı sarıldım saçlarından dağılan güzel kokuyu içime çektim ve saçlarını öptüm
"Uyuyalım mı?"
dediğinde alnından öptüm ve göğsüme yasladım onu
"Uyuyalım aslanım...uyuyalım"
ZEYNEP
"Off oğlum hadi ye yumurtanı"
dediğimde yüzünü buruşturdu ve elimdeki yumurtaya eliyle vurdu
"Hayır istemiyorum!"
dedi mızırdanarak
"Ama bak Melis bitirdi bile"
dedim ve Melisi gösterdim Melis Selime küçümseyen bakışlar attı ve saçlarını savurdu
"Benim boyum daha uzun olcak!"
dedi Melis
"Evet yemezsen boyun küçük kalır"
dedi Korayda ekmeğine reçel sürüp kendi ağzına tıkıştırırken
"Ama tadı güzel değil! Ben cips yemek istiyorum!"
dedi omuz silkip dudak bükerken
"Oğlum kahvaltıda cips yenmez!"
"Pizza yesem!"
"Selim!"
dedim uyaran sesimle ofladı ve omzu silkti Koray ayağa kalktı bi süre sonra elinde küçük kırmızı tahta kalemi gibi olan kalemle geldi yumurtayı eline alıp kaş gôz burun ve kocaman sırıtan bi ağız yaptı Selim ve Melis kahkaha attı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umudun Sesi #Wattys2016
ChickLitSona yaklaştığını hissediyordu. Ama bu yaklaştığı ilk son değildi. Umudu tutunduğu tek daldı. Hayatı boyunca hep umudun sesini duymak için yaşadı. Kaybettiğini hissetti Canı yandı, sustu. Ağlamak istedi bağıra bağıra ağlamak istedi, yapmadı yapama...