Mᴏʀᴛᴀʟ Lᴏᴠᴇ | HyunLix

35

2 gün sonra:

Felix bugün hastaneden çıkacaktı. Ben de o'nunla beraber hastanede kalmıştım. Yanımız da sadece Jisung ve Seungmin kalmıştı. Felix'in gerçekten çok güzel yürekli arkadaşları vardı.

Tabi ki diğerleri de öyleydi ama kalabalık olmasın diye sadece iki kişi yanımız da kalacaktı. Seungmin kalacağını resmileştirmişti. Felix kalmasını istemişti çünkü. Bir kişinin daha kalmasını istediğimiz için zor bir seçim olmuştu.

Çünkü Jisung kalmak istiyordu. Chan kalmak isteyince Jisung hastaneyi birbirine katmıştı. Sonuçta Jisung bu, Felix'den bir saniye bir ayrı kalmaz.

Sonra Jisung kavga çıkartmış, Chan'ın kucağına atlamış, saçına yapışmıştı. Chan ve Changbin sevgili olmuştu. Yani baya bir olaylar olmuştu. Sizce bir flash back alalım mı?

Flash Back:

"Ee, benim ile takım arkadaşı olmak isteyen kim?"

"Tabi ki ben, bu da soru mu Seung?"

"Ama ben kalmak istiyordum. Jisung sen yarın kalırsın. Şimdi ben kalayım."

İşte şimdi Chan boku yemişti.

Jisung ayağa kalkmış, Chan'e doğru yürümeye başlamıştı.

"Ne demek ben yarın kalırım? Kusura bakma Hyung ama ben Felix'siz yaşayamam. Hiç kusura bakma. Şimdi kapı orada, hadi evine."

"Ama Jisung! Ben kalmak istiyorum!"

"Bak Hyung'umsun diye bir şey demiyorum ama cidden sinirlenir isem hiç iyi şeyler olmaz!"

"Hah, ne yapabilirsin ki?"

Jisung hızla Chan'ın kucağına atlamış, saçını tuttuğu gibi çekmeye başlamıştı. Hemen Chan ve Jisung ikilisinin yanına gidip o'nları ayırmaya çalıştık.

"JİSUNG! BIRAK SAÇIMI!"

"BURADA BEN KALACAĞIM! SEN DEĞİL!"

"TAMAM KAL! AMA BENİ BIRAK!"

Jisung Chan'in kucağından inmiş, hızla Seungmin'e sarılmıştı. İkisi de mutlu mırıltılar çıkart iken, ben de tekrar Felix'in yanına oturmuş, saçını öpmüştüm. Hâlâ birbirine sarılan Seungmin ve Jisung ikilisine karşı gülümsedim.

Felix, Seungmin, Jisung. Bu üçlü gerçekten çok tatlılardı.

"Biz gidiyoruz, saat çok geç oldu. Ben ilk önce Minho'yu bırakacağım. Ardından Jeongin'i de eve bırakırım ama evde tek kalmasını istemiyorum. Jeongin, benim evime gelmek istersen gel. Ama istersen kendi evinde de kalabilirsin."

"Hayır Hyung, ben kendi evimde kalacağım. Kız kardeşimi çağırırım. O'nunla kalırım ben merak etme. Seung, meraklanma tamam mı hayatım? Kız kardeşim ile çok eğleneceğiz."

"Tamam sevgilim, seni seviyorum. Eve gidince ara beni."

"Tamam sevgilim."

"Eh, o zaman Changbin sen gel istersen. Evde tek kalmak istemiyorum."

"İyi madem, geleyim. Canım sıkılmaz en azından."

"Gel gel, eğleniriz."

"Bana feromon atma Chan."