Mᴏʀᴛᴀʟ Lᴏᴠᴇ | HyunLix

41-Final

2 Gün Sonra:

Otelin yemek katında yemek yerken, yanımıza bir kız geldi. Biz kıza şaşkın bakışlarımızı atarken, kız ise bize gülümsüyordu.

"Ayy, çok mutluyum şu an. Her an bayıla bilirim."

"Merhaba, -da. Kimsiniz?"

"Ben Min-young. Instagramda ki z hesabının sahibiyim."

"Aa, merhaba."

"Merhaba Min-young."

"Merhaba Felix. Off, seni çok seviyorum ben ya. Çok güzelsin."

"Teşekkür ederim Min-young. Ve, sen de çok güzelmişsin."

"Teşekkür ederim Felix, ve sizi yan yana görmek çok güzel. Sizi görmek için Amerika'dan geldim Paris'e."

"Ciddi misin?"

"Evet Hyunjin, ciddiyim. Ve cidden sizi çok seviyorum. İkiniz de birbirinize çok yakışıyorsunuz. Umarım hiç bir zaman ayrılmazsınız. Bir fotoğraf çekip, gideceğim. Zamanım kısıtlı."

"Pekala Min-young, çekelim."

Cebinden telefonunu çıkarttıktan sonra kamerayı açtı ve bize döndü. Felix'in elini elime kenetledim ve gülümsedim. Fotoğrafı çekince bir tane daha çekebileceğini düşünerek Felix'in çenesini tuttum ve dudaklarına kapandım.

"WHAT THE FUCK! Sizi öpüşürken çektim. Hayalimi gerçekleştirdiniz, teşekkür ederim. Bunu her zaman saklayacağım. Görüşmek üzere."

Min-young yanımızdan uzaklaşırken ben ise gülümsedim ve Felix'in elini tutup, öptüm. Ardından yemeğimi yemeğe devam ettim. 

.

5 Ay Sonra:

Ve evet, tam bir ayımız kalmıştı. Parayı ödemek için son bir ayımız kalmıştı. Ve ben hâlâ Felix ile konuşmamıştım. Şu an evimizdeydik. Bence bunu Felix'e söylemem lazımdı. Çünkü cidden bizi öldürebilirlerdi.

Oturduğum koltuktan kalktım ve mutfakta yemek yapan Felix'in yanına gittim. Arkasından beline sarıldım ve boynunu öptüm.

"N'apıyorsun güzelim?"

"Güzel yemekler yapıyorum sevgilim."

"Hmm, çok güzel kokuyorlar."

"Birazdan hazır olacak."

"Pekâlâ."

Felix'in boynunu kokladım ve tekrar öptüm.

"Sen duş mu aldın?"

"Hayır."

"Off, ağlamak istiyorum. O kadar güzel kokuyorsun ki, ömrümün sonuna kadar seni koklaya bilirim."

Felix'in gülümsemesini duydum. Ocağın altını kapattı ve bana döndü. Ellerini baldırlarına yerleştirdim ve O'nu tezgaha otutturdum.

"Lix, sana bir şey demek istiyorum."

"Söyle Hyun."

"Senin vurulduğunu gün, sen ameliyattayken sana bilinmeyen numaradan bir mesaj geldi. Babanın borcu olan bir arkadaşıymış. Baban ölünce de, borcu sana kalmış. Ve bize 7 ay süre vermişti. Fakat, şu an sadece 1 ayımız kaldı. Ben bunu sana söylemek istemiyordum fakat söylemek zorunda kaldım. Borcu ödemedim, çünkü bizi dolandıra bileceğini düşündüm. Bu yüzden ödemedim.Ve eğer bu borcu ödemez isek, bizi öldüreceklerini söyledi. Zaten silahlı saldırıyı da O yapmış. Yani ne yapmamız gerektiğini bilmiyorum. Ve şu an sana danışıyorum. Sence ne yapmalıyız?"