အင်မော်တယ်ဖေဖေ (စာစဉ် ၁ မှ ၁၃ အထိ)

အပိုင်း(၁၂၈)

အပိုင်း(၁၂၈) ဘယ်သူလုပ်တာလဲ

"အား"

"လူသတ်သမား"

အခန်းထဲရှိ အမျိုးသမီးများသည် မျက်လုံးများကို မှိတ်ကာ ကြောက်လန့်တကြား အော်ဟစ်ကြသည်။

ကျောက်ဖုန်းပင်လျှင် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွား၏။ ကျန်းဟန်က ကင်းမြီးကောက်၏ဦးခေါင်းအစား နားရွက်ကိုသာ ပစ်ခဲ့သည်ကို တွေ့လိုက်ရပြီးမှ စိတ်သက်သာရာရသွားခဲ့သည်။

သို့သော် ထိုနောက်တွင်တော့ ခါးသည်းစွာ ပြုံးလိုက်မိပြန်၏။

ကျန်းဟန် မည်သူ့ကိုမျှ မသတ်ခဲ့သော်လည်း သူသည် ကင်းမြီးကောက်အား သေလုမျောပါး ရိုက်နှက်ပြီး ချန်ရှန်ကလပ်အား ဖရိုဖရဲဖြစ်သွားစေခဲ့သည်။ ဤပြဿနာကို ထန်ကျန့်က အေးအေးဆေးဆေး ကျော်သွားမည်မဟုတ်ချေ။

"သူဌေး...ဒါက..."

ကျောက်ဖုန်း ခေါင်းယမ်းရင်း

"ထန်ကျန့်...သူ..."

"ဘာမှ မပြောနဲ"

ကျန်းဟန်က ကင်းမြီးကောက်အား နောက်ဆုံးတစ်ကြိမ် ကြည့်လိုက်ပြီး သေနတ်ကို ကင်းမြီးကောက်၏ရင်ဘတ်ပေါ် ပစ်တင်ခဲ့လိုက်သည်။ သူသည် တံခါးရှိရာသို့ လှည့်လိုက်ပြီး ကျောက်ဖုန်းအား အနည်းငယ်ခေါင်းညိတ်ပြကာ အေးစက်စက်ပြောလိုက်၏။

"သူလက်စားချေဖို့ လာရဲမယ်ဆိုရင် သူ လာပါစေ"

ပြောပြီးသည်နှင့် ကျန်းဟန် အပြင်သို့ တန်း၍ ထွက်သွားလေသည်။

ကျောက်ဖုန်း အားတင်းကာ ပြုံးလိုက်၏။ ခဏကြာ တုံဆိုင်နေပြီးမှ ထန်ကျန့်၏နံပါတ်အား ခေါ်ဆိုလိုက်သည်။

"သခင်ကြီးထန် ချန်ရှန်ကလပ်မှာ ကင်းမြီးကောက် တိုက်ခိုက်ခံရတယ်"

ဖုန်းခေါ်ပြီးနောက်တွင် ဓာတ်လှေကားထဲသို့ လျှောက်ဝင်သွားသည့် ကျန်းဟန်ကို ကြည့်ရင်း ကျောက်ဖုန်း ဖျော့တော့စွာ သက်ပြင်းချလိုက်၏။

အရာအားလုံးဖြစ်ပျက်ပြီးနေပြီဖြစ်၍ နောက်ပြန်ဆုတ်မရတော့ပေ။ ကျောက်ဖုန်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့။ ယခု သူသည် ဤနေသို့ရောက်ရှိနေပြီးဖြစ်၍ ထန်ကျန့်အား အသိပေးရုံသာရှိသည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ကျန်းဟန်နှင့် ရင်းရင်းနီးနီးနေပြ၍လည်း မဖြစ်။ ကော်ရစ်ဒါရှိ စီစီတီဗီများက သူ၏လှုပ်ရှားမှုများကို မှတ်တမ်းတင်ထားပြီး ထန်ကျန့်သာ သူတို့၏ရင်းနီးမှုအား တွေ့ရှိသွားပါက ဒုက္ခရောက်ပေလိမ့်မည်။