အင်မော်တယ်ဖေဖေ (စာစဉ် ၁ မှ ၁၃ အထိ)

အပိုင်း(၁၄၇)

အပိုင်း(၁၄၇) သူက ပုရွက်ဆိတ်တစ်ကောင်ပါပဲ

ထိုနေ့ နေ့လည်ခင်း တော်ဝင်ဖျော်ဖြေရေးကုမ္ပဏီ၌...

"အစ်မယန် နင်ရဲ အယ်လ်ဘမ်က... ဈေးကွက်ပိတ်လိုက်ပြီ" ကျိုးဖေးက အကူအညီမဲ့သည့် အမူအရာဖြင့် ပြောသည်။

"အင်း"

ဇီယန် တုံ့ပြန်သည်။ သူမ၏ နူးညံ့သိမ်မွေ့သည့် မျက်နှာမှာ ယခင်အတိုင်း တည်ငြိမ်နေသော်လည်း ရှုံးနိမ့်မှုနှင့် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှု အရိပ်အယောင်များက သူမ၏ မျက်ဝန်းထဲတွင် ထင်ဟပ်နေသည်။

"အင်း..." ကျိုးဖေးက ခဏလောက် တွန့်ဆုတ်နေပြီး နောက်ဆုံးတွင် ပြောလိုက်သည်။

"အယ်ဘမ်က စုစုပေါင်း ၂၃၀၀ ရောင်းပြီးသွားပြီ။ အဲ့ဒါတွေ အကုန်လုံးက အဲ့ဒီဟန်ယန်ရဲ့ သီချင်းအပုဒ် ၅၀ ကို တစ်ခါတည်း ထုတ်လိုက်တာကြောင့်ပဲ။ ဟင်း...သီချင်းတွေကို ရခဲ့တဲ့ မီဒီယာကုမ္ပဏီတွေက ရူးလောက်အောင် အရှိန်မြင့်လိုက်ကြလို့ပဲ။ လူတွေရဲ့ အာရုံစိုက်မှုက အဲ့ဒီသီချင်းအပုဒ် ၅၀ ပေါ်မှာပဲ စုပြုံ‌ရောက်နေပြီး ငါတို့ရဲ့ အယ်လ်ဘမ်ကို လုံးဝအရှုံးပေါ်သွားစေဖို့ ဦးတည်သွားတာ"

"ဟင်း"

ဇီယန်က သက်ပြင်းလေးချရင်း ပြောလိုက်သည်။

"ကောင်းပြီ။ ငါတို့ ဒီတစ်ကြိမ် ကျရှုံးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါတို့ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လာဦးမှာပါ"

"အင်းပေါ့လေ နောက်တစ်ခါဆိုတာ ဘယ်တော့ဖြစ်မလဲတော့ မသိဘူး။ ငါတို့ကုမ္ပဏီက အနုပညာရှင်တော်တော်များများက ဟန်ယန်ရဲ့ Weibo မှာ သီချင်းသွားတောင်းကြပေမယ့် တစ်ယောက်မှ မရခဲ့ကြဘူး။ စုန်းမအိုကြီးတော့ ရုံးခန်းထဲမှာ ဒေါသထွက်နေလောက်ပြီ။ ငါတို့ရဲ့ အယ်လ်ဘမ်ကလည်း အရှုံးပေါ်သွားတယ်။ ဒီတော့ အချိန်ခဏလောက်တော့ သူ ငါတို့ကို တွေ့ချင်ဦးမှာမဟုတ်ဘူး" ကျိုးဖေးက ခါးသီးစွာပြောသည်။

"အခွင့်အရေးဆိုတာ အမြဲတမ်းရှိနေမှာပါ" ဇီယန်က အကူအညီမဲ့သည့် လေသံဖြင့် ပြောသည်။

ပထမတွင် သူမသည် အနုပညာအလုပ်များကို ဆက်လုပ်ရန်နှင့် သူမ၏လက်ထဲမှ ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည့် အကောင်းဆုံး မင်းသမီးဆုကို ပြန်လည်ရယူရန်၊ အယ်လ်ဘမ်မှတစ်ဆင့် ပြန်စတင်ရန် စဉ်းစားခဲ့သည်။