ayrılıkları sevmedin. hiç sevmedin hemde. sen denizleri sevdin, beni sevdin, çiçekleri, şarkıları... ama ayrılıkları hiç sevemedin. ve komik olan ne, biliyor musun? ölümüm bir denizde gerçekleşir demendi. öyle oldu sevgilim, o çok sevdiğin denizler aldı seni benden. artık önlerinden bile geçemiyorum.
kokuları yakıyor genzimi, dalga sesleri kafayı yememe sebep oluyor. mavi olan hiçbir şeyi görmek istemiyorum. içtiğim su bile canımı acıtır oldu artık. ellerim daha titrek, bedenim daha sıska artık. düşüncelerimi durduramıyorum, susmuyorlar. dinmek bilmeyen ağrılarım var. yokluğunun beni nasıl üzeceğini hiç mi bilemedin, hiç mi düşünmedin? ne yaparım, nasıl devam ederim.. sana çok kızgınım sevgilim, fakat ne olursa olsun sevgim en büyük kızgınlığımı, kırgınlığımı parçalıyor.
seni seviyorum, yıldızlar kadar.
