Geheime problemen ~ Matthyas het Lam

Spooktocht /9

Disclaimer: Dit deel is extra lang, het gaat over heel de spooktocht dus wss krijgt het rond de 2000/3000 woorden! Veel lees plezier :)

xx l0vi3sx

Yes, eindelijk lopen we naar de receptie. Later kregen we te horen dat het 5 euro per persoon kostte om mee te mogen doen. Gelukkig hadden we dat allemaal bij ons.

Eenmaal aangekomen bij de receptie, stonden er een paar mensen met formulieren in hun hand. "Hi! We are here for the ghost tour?" Vroeg ik  in vloeiend Engels. Kiara keek me bewonderend aan. "Okay, you are already with a group of 10?" Vroeg de mevrouw in iets minder goed Engels. Ik maakte een goedkeurend geluid. Ze vroeg nog op welke naam we geboekt hadden. "Het Lam" Zei Matthy. Koen maakte een schapen geluid. Iedereen schoot in de lach. We moesten nog eventjes wachten tot iedereen er was. De eerste groepjes waren al vertrokken. Het groepje voor ons vertrok nu. We zetten een paar stappen naar voren en kregen een korte uitleg. De mevrouw zei gelukkig alles in het Engels zodat we het konden verstaan. Ze gaf ons na de uitleg een kaart met daarop de route die we moesten lopen. Hij was 5 kilometer ongeveer. Daarna wenste ze ons veel plezier en succes. We keken op de kaart. Ik liep naast Matthy in het midden. Ik was nu al een beetje bang dus ik bleef lekker dicht bij Matthy. Na 5 minuutjes in het donker over een zandpad gelopen te hebben, kwam de eerste opdracht eraan. Er stond een mevrouw verkleed als zombie die ons een blaadje gaf waar de opdracht op stond. We moesten door een opgezet tunneltje lopen op elkaars rug zonder te gillen. Ik ging bij Matthy op zijn rug, Kiara bij Milo, Lotte bij Koen, Fenna bij Robbie en Amelie bij Raoul. Ik en Matthy gingen voorop. We liepen de tunnel in en schrokken ons gelijk helemaal kapot door een meneer die uit de gordijnen van de muur gesprongen kwam. Maar we gilden niet. We hoorden een klein gilletje van Koen en van Amelie. Daarna was het een paar meter stil, toen gingen er opeens allemaal lichten en en die begonnen te flikkeren. We werden allemaal verblind waardoor we onze handen voor onze ogen sloegen. "Aaaaah!" Riep Matthy toen er opeens aan de andere kant van de gang iemand stond. Hij rende op ons af. Nu gilde Robbie ook. "Fuck!" Schreeuwde Matthy. "Ik gilde!" Ik schoot in de lach. Van die meneer die uit de muur kwam schrok ik meer. Daarna kwamen we al weer aan het einde van de opgezette tunnel. "Zoo dat was een saaie!" Riep Lotte. "Wacht maar!" Riep Amelie die van de rug van Raoul afsprong. Ik ging ook van de rug van Matthy af. We gooide het blaadje weer weg en we liepen verder. Koen en Lotte liepen voorop, achter me hoorde ik Milo praten. Ik keek achterom. Hij praatte tegen Kiara! Yesss dacht ik. Ik keek Milo aan en hij gaf mij een knipoog.

*Time skip*
We hebben net een kwartier gelopen, en we zien nu iemand staan met een lamp. Hij gaf ons een blaadje waar de volgende opdracht op stond. We moesten binnen 30 seconden een envelop zien te vinden waarmee we een opdracht konden skippen zodat we eerder bij de finish zouden zijn. Hij zette de timer aan en we begonnen met zoeken. Op een gegeven moment kwamen ik en Matthy een boomhuisje tegen. We deden de deur open en zagen daar een gele envelop hangen. "We hebben hem!" Gilde Matthy. Ik liep naar binnen, Matthy bleef buiten staan. Opeens hoorde ik een klap achter me. Ik schrok me dood en keek achter me. De deur was dicht. "Matthy! Jij vuile kwal!" Riep ik. "Ik deed niks! Ik sweer het!" Ik hoorde aan zijn stem dat hij bijna huilde, ik geloofde hem gelijk. Er kwamen een paar scheldwoorden uit mijn mond, maar ik pakte de envelop. Ik rende weer naar de deur en probeerde hem open te maken. "Matt help dan!" Riep ik. "Ik probeer het!" Zei hij paniekerig. In een klap viel de deur open, maar omdat ik het niet verwachtte, viel ik voorover. Ik deed mijn ogen dicht, en pas toen ik ze open deed voelde ik dat iemand me had opgevangen. "Ben je oke?" Vroeg Matthy. Hij pakte mijn gezicht met twee handen vast en gaf me een kus op mijn lippen. Ik schrok. "Ja, dankje." En ik gaf hem een knuffel. Daarna rende we op ons allerhardst terug. We drukte op de rode knop en de meneer zette de timer uit. "And you're time is...27 seconds!" Zei hij in het Engels. Matthy en ik gaven elkaar een knuffel en de rest gaven we een high-five. Van Lotte kreeg ik ook een knuffel. "Good luck!" Riep de man toen we verder liepen. Ik was nog steeds verbaasd over net, toen Matthy me een kus gaf. Het voelde zo vertrouwd. "Lot, kom eens!" Riep ik naar Lotte die vooraan met Koen liep. Matthy liep nu met Robbie een paar meter voor ons. Lotte keek vragend achterom, maar ze kwam wel. "Wat is er?" Vroeg ze nieuwsgierig. Ik legde uit wat er gebeurd was met Matthy. Toen ik klaar was keek ik haar weer aan. Haar mond stond open. "Omg Fay, hij vind je leuk!" Ik gaf haar een stomp. "Niet zo hard eikel!" Zei ik fluisterend. Ze kroop in elkaar en ik keek naar Matthy of hij het gehoord had. Gelukkig niet. "Fix" Zei Lotte, toen liep ze weg. Ik zuchtte, vind ik Matthy nou leuk? Of is het gewoon zo'n typische vakantie liefde? Ik wist het niet. Waarschijnlijk kom ik er later nog wel achter. Matthy kwam weer naast me lopen. Hij sloeg zijn arm om me heen. We liepen nu samen achteraan. "Vind je het oke als ik dit doe?" Vroeg hij onzeker. Ik knikte, waarna hij mij nog dichter tegen zichzelf aan drukte. Ik voelde me veilig bij hem. Ik begon moe te worden worden waardoor ik het ook koud begon te krijgen. Ik kreeg soms wat rillingen en Matthy merkte het. "Heb je het koud?" Vroeg hij. "Ja beetje, maar ik begin moe te worden." Ik vond mezelf echt heel zielig klinken, maar dat was niet mijn bedoeling. Matthy lachtte lief. "Wil je mijn vest aan? Ik had hem voor de zekerheid bij me" Vroeg hij. Ik knikte, "Ja prima, als je dat oke vind?" Hij gaf me zijn vest en ik deed hem aan. Hij was iets te oversized maar dat vond ik juist chill. Opeens hoorde we geritsel achter ons. Ik keek geschrokken achterom en zag dat er een verkleedde man op ons af kwam rennen. Ik gilde. Nu waren de andere ook allert. Matthy pakte me vast en trok me naar achter. Hij sprong voor me. De man rende door en ging achte Amelie aan die weg was gerend. Toen we realiseerde dat het gewoon een scare-actor was, schoten we in de lach. "Amelie hij is zo'n acteur!" Riep Lotte lachend. Amelie keek achterom en zag dat de man alweer was verdwenen. Amelie kwam lachend terug gelopen. "Jezus die had me even te pakken!" We lachtte weer allemaal. "Ik heb nog nooit iemand zo hard horen gillen!" Riep Milo die nog steeds naast Kiara liep.