Geheime problemen ~ Matthyas het Lam

Terug naar Casa del Huts /43

Aangezien ik zo lang niet heb geplaats raad ik aan om ff 1/2 delen terug te beginnen anders is het misschien een beetje onduidelijk :)

Veel plezier met dit hoofdstuk!

"Faytje, hoor je me?" Hoorde ik iemand in mijn oor fluisteren. Ik opende voorzichtig mijn ogen en ik zag Matthy boven me hangen. "Matt" Zei ik zacht terug. Hij legde zijn hand op mijn warme voorhoofd. "Hoe voel je je?" Vroeg Matthy. "Kapot" Zei ik waarna ik een paar keer goed met mijn ogen knipperde. "Ja dat snap ik" glimlachte Matthy. 

 "Wanneer mag ik weer naar huis?" Ik keek Matthy vragend aan. Hij haalde zijn schouders op. Op dat moment kwam de dokter binnen. "Faylin als je je goed voelt mag je naar huis, maar doe asjeblieft voorzichtig en drink wat als je thuis komt." Ik knikte naar het advies van de dokter en ging toen rustig rechtop zitten. "Rustig aan." Zei Matthy terwijl hij me hielp opstaan. Ik glimlachte naar hem en hij sloeg een arm om me heen en ondersteunde me, de andere hand gebruikte hij om mijn hand vast te houden. 

"Fijne dag verder!" Zei Matthy tegen de receptionist, die ons gedag zwaaide. Matthy leidde me naar de auto en hielp me met instappen. "Faylin, ik wil dat je wat een thuis, oke?" Hij keek me ongerust aan. Ik keek naar de grond en gaf geen reactie. Ik zag dat Matthy naar me bleef keken, terwijl ik niks zei. "Fay" Hij legde zijn hand op mijn wang en draaide mijn hoofd naar zijn hoofd. "Doe het voor mij." Ik wist hoeveel Matthy om mij gaf, maar het was zo moeilijk. Ik wil het nog wel een keer proberen. In Griekenland ging het ook goed op een gegeven moment. Langzaam knikte ik, terwijl hij me strak aankeek met een hoopvolle blik in zijn ogen. Hij zag dat ik knikte. Hij leunde wat naar voren en gaf me een zacht kusje op mijn voorhoofd. Ik glimlachte voorzichtig, opeens was ik verlegen. Ik draaide mijn hoofd terug in de positie waar ik hem eerst in had, gericht naar de grond. Matthy draaide zijn hoofd ook langzaam weg en startte de auto. 

"Zijn we er bijna?" Vroeg ik ongeduldig, ik wilde de andere jongens ook weer zien. Matthy vertelde dat ze ongerust waren en dat ze hem de hele tijd zaten te appen om te vragen hoe het met me ging. "Bijna, we zijn er bijna." Matthy hield zijn ogen gericht op de weg. Ik knikte, en keek weer uit het raam. We reden een bochtje om en ik herkende de weg. Aan het einde van de weg was hun huis. 

"We zijn er." Matthy stapte uit en liep met grote passen voor de auto langs en opende mijn deur vervolgens. "Thanks." Zei ik toen Matthy me uit de auto hielp. Hij was nog heel voorzichtig met me, aangezien ik nog niet volledig was uitgerust en niet had gegeten sinds ik was wakker was geworden. 

"Boys, kom eens kijken!" Riep Matthy naar boven, waar de andere jongens waarschijnlijk zaten de gamen. Matthy leidde me naar de bank en seinde aan dat ik moest gaan zitten. Ik hoorde meerdere voetstappen van de trap af komen wat aangaf dat de jongens naar beneden kwamen. Ze liepen het hoekje om en ik zag Raoul gelijk hoopvol op me af komen. "Faylin! Je bent er weer! Hoe gaat het?" Ik glimlachte, blij om hem ook weer te zien. "Goed, nog een beetje moe, maar het gaat wel goed." 

"Faylin!! Hoe voel je je?" Ik werd overspoelt door vragen van de andere jongens die ook het hoekje om kwamen en me op de bank zagen zitten. "Ey rustig aan ze is er net man!" Zei Matthy tegen alle jongens. Ik keek hem aan en zag dat hij serieus een beetje boos keek naar de jongens. "Het is oke Matt, ik snap ze wel" Zei ik geruststellend, wetende dat Matthy alleen voor me op wilde komen.

Ik beantwoorde rustig alle vragen van de jongens, ze bleven maar vragen stellen alsof ik een week in het ziekenhuis heb gelegen, terwijl het maar een nachtje was. 

"Hoe laat is het eigenlijk?" Vroeg ik aan Matthy die opkeek van zijn telefoon, terwijl Milo en Raoul de keuken aan het opruimen waren en Koen en Robbie buiten aan het voetballen waren. "Bijna tien uur. Ben je moe?" Vroeg Matthy terwijl hij me in mijn ogen aankeek. Ik knikte zachtjes, mijn ogen waren langzaam aan het dichtvallen terwijl ik toch mijn best deed om wakker te blijven. Matthy stond op, ik keek hem vragend aan. Hij vermijdde oogcontact terwijl ik de waterkoker hoorde aangaan. "Als die piept, willen jullie hem dan uitzetten, ik wil koffie en maak wat thee voor Fay." Hoorde ik Matthy zachtjes zeggen tegen Raoul, die knikte. Matthy liep terug naar de bank, en onderweg greep hij een zacht dekentje van de bankleuning. Hij ging in de hoek zitten en klopte op zijn schoot. Ik begreep hem gelijk en kreeg een glimlach op mijn gezicht. Ik kroop naar Matthy toe en zonder moeite tilde hij me op zijn schoot.

"Ga maar liggen." Fluisterde Matthy. Ik luisterde naar hem en liet mezelf rustig naar achter vallen, waarna ik tegen zijn borstkas aan lag. Ik voelde Matthy comfortabel gaan zitten. "Ben ik te zwaa-" "Shhh, niet dat soort dingen zeggen, dat ben je niet, ga maar slapen Faytje ik let wel op je." Zei Matthy geruststellend terwijl hij met mijn haren begon te spelen. Ik liet mezelf ontspannen en luisterde naar het geklop van zijn hart, en langzaam viel ik in slaap.

Ik heb zoveel goed te maken het spijt me zo erg dat ik zo lang niet heb geplaats! Ik had er gewoon echt geen zin in. Ik ben wel actief gebleven op Wattpad met het lezen van andere verhalen maar ben gewoon niet bezig geweest met mn eigen verhaal. Ik ben nu ook bezig met het lezen van Duplicity (een harry styles fanfiction) en oh my god dat verhaal is echt gewoon WOW. (Ik raad hem 100000% aan als je n harry styles fan bent) 

Nou in iedergeval is hier deel 43 en ik hoop dat ik weer wat actiever kan gaan worden, ik ga ook weer beginnen met het promoten van mn boek op insta en tiktok dus volg allemaal fftjes l0vi3sxwattpad op tiktok want ik ga binnenkort mn eerste tiktok plaatsen, ik had een hele boek trailer gemaakt maar die komt alleen op insta want k heb m echt 10x op tiktok geplaatst alleen hij word echt de hele tijd verwijderd dus ja

Tot deel 44 en ik hoop dat ik die snel kan plaatsen

xxx