Chapter 3: Take Care

53 3 0
                                    

"Susunod na lang ako." Sabi ko kay Ady when he asked me to go buy lunch. "Marami pa akong gagawin."

When he left, I felt the office receive more pressure. It wasn't strange but I haven't seen them like this before. Maybe it had something to do with the business managers.

"Hello mga ferzowns!"

I looked up to see my friends. "Lotte, anong ginagawa niyo dito?"

"Binibisita ka? Sasali ka ba sa binubuo naming banda?" Sophia asked.

"No. I'm busy here already. Go ahead, enjoy yourselves."

I smiled and waved at them. Takte paano sila nakapasok? Judging by their eager nature ay may connection ang isa sa kanila.

"Alexa!" Sir Ken yelled then ran after Alexa.

Oh..that explains everything.

"Ako naman ang tignan mo, huwag na si Ken. May Josh na yan." A voice said behind me.

"Busy ako kaya lumayo ka sa akin." Tinatarayan ko lang siya dahil ang saya niyang tarayan.

"Nga pala, galit pa ba si Kuya mo sa akin? Eh gusto ko lang naman maging kaibigan mo."

"Hindi naman pero ayaw ka niya lang makita ulit." I said then finished up. "Kumain ka na ba?"

"Pa-fall." He commented that made me roll my eyes. "Hindi pa, bakit?"

"Samahan mo ako, late na kasi ako natapos dito and for sure tapos na si Ady." Sabi ko. "Gusto mo bang kumain doon sa malapit na restaurant? Masarap daw doon."

"Kumalma ka muna, Krista. Mamaya iisipin ko na inaaya mo ako sa isang date." Sabi nito but I just rolled my eyes. "Ang kulit niyang mga mata mo, steady lang dapat sa akin iyan."

"Ewan ko sa'yo, tara na nga."

He ordered my food for me as I waited. I saw Sir Ken with Alexa and a man with blue hair. Kumaway si Alexa at umalis na while the blue haired man kissed Sir Ken on the cheek.

I looked away when I saw them roaming their eyes around, I knew he was with a man but that man looked familiar somehow. Oh yeah! Naging intern ako sa kumpanya nila dati.

I remembered what Kuya said last night.

"Krista huwag na huwag kang susuway sa akin. Kapag ang lalake na iyan ang nakasama sa iyo malilintikan kayong dalawa sa akin." He warned.

"Kuya wala akong balak gumawa ng kung ano. Katrabaho ko lang talaga siya." Sagot ko then went inside my room.

"Tama naman ang order ko diba? Are you allergic to nuts? I can eat them naman." Sabi ni Justin.

"Nuts? I don't eat nuts." Sabi ko. "Yes, allergic ako pero hindi mo naman kailangang kainin if napipilitan ka lang." I said while removing the nuts from my pasta then placing it on the side.

Inagaw niya sa akin ang plato ko at nilagay lahat ng nuts sa plato niya.

"Krista, okay lang naman sa akin eh. Kaysa masayang itong nuts." Sabi ni Justin sa akin at ibinalik ang plato ko.

"Thank you." I said and he just smiled. By that moment, something felt right.

Justin's POV:

"PabloooOo!" I tried calming Stell down, he was at it again.

"Kung hindi mo siya kayang bitawan ay puntahan mo na siya."

Sabi ko, nagsasawa na ako na sabihin na hindi niya kailangan si Pablo. He clearly still has no capability of letting Pablo go.

Maaga pa ako bukas, hindi ko na siya kinakaya.

"Are you in stress?" Krista asked.

I just smiled at her and shook my head. I feel so at ease with her, she brightens up my day.

Gusto ko siya. Is this what it finally feels like to fall in love? But...what is love?

Mr. Pure boy's Wildest ChaseWhere stories live. Discover now