Jimin: İki gün oldu Jungkook Evine de gelmedin Nerdesin???
Jungkook: Jimin Ben özür dilerim
Jimin: TANRIM SONUNDA ÇILDIRACAĞIM BURADA NEREDESİN SEN??!?!?
Jungkook: Jimin Gerçekten üzgünüm Annem vefat etti ve iki gündür o işlerle uğraşmaktan telefonu elime alamadım
Jimin: Jungkook Evde misin?? Hemen yanına geleceğim.
Jungkook: Maalesef bebeğim Evde değilim Şu an anneannemdeyim Söz oraya gelince senin yanına geleceğim İlk iş olarak
Jimin: Jungkook İyi misin Yani tabiki kötüsündür Sonuçta annen ama
Jungkook: Merak etme Jimin Yani Her ne kadar bana hep zararı dokunsa da Annem işte
Jimin: Jungkook Şu an yanında olmak istiyorum Sana sıkı sıkı sarılmak istiyorum
Jungkook: Bende sevgilim bende
Jimin: Anneannenin evi nerede Geleceğim
Jungkook: Gece gece buraya gelme şimdi Tehlikeli Hem burası kalabalık (23.02) Jimin en kısa zamanda yazacağım. Şimdi kapatmam gerekiyor
Jimin: Tamam sevgilim Çok dikkat et kendine Seni seviyorum Bunu unutma
Jungkook kendisine uzatılan zarfı titreyen elleriyle aldı. "Benim için mi?" Babası dolu gözleriyle başını salladı. "Boş odaya geç." Jungkook aldığı zarfla ayağa kalktı ve boş odaya geçti. Işığı açtı ve yatağa oturdu.
Derin bir nefes aldı. Okumak konusunda emin değildi. Belki de sonra okumalıydı ama merak ediyordu. Annesi yaşarken ona pekte iyi davranmamıştı. Jungkook annesinin kendisinden nefret ettiğini düşünüyordu.
Zarfı düzgünce açtı.
Güzel oğlum Jungkook;
Bu mektubun bir kopyası da teyzen de var. Sadece sana ulaşacağından emin olmak istedim. Eğer baban bunu sana veremediyse teyzen verecektir.
Şimdiye kadar seni çok zorladığımı farkındayım. Üzgünüm oğlum. Sana iyi bir anne olamadığımı farkındayım. Bunun için gerçekten üzgün olduğumu bilmeni isterim.
Benim ailem iyi bir aile değildi Jungkook. Anneannen sana davrandığı gibi davranmazdı mesela bana. Her gece kavga ile biter, her sabah kavga ile başlardı. Buna alışmıştım ama yine de her zaman içten içe ailemden nefret ettim.
Evet onları seviyordum ama nefret her zaman orada bir yerdeydi işte. Kendi kendime söz vermiştim sonra. İleride onun gibi anne olmayacağım diye.
Sonra sen oldun Jungkook. Büyüdükçe istemeden geçmiş travmalarımı sana yansıttım. Ailemizi bozdum. Babanın bana olan aşkını bile bitirdim belki de.
Bunun için gerçekten çok özür dilerim. Beni affetmeyeceksin biliyorum. Diyeceksin ki ben senin çocuğunum bana bunları nasıl yaparsın? Haklısın Jungkook.
Gerçekten denedim oğlum. Sizden gizli destek bile aldım. Gitmediğim psikolog uğramadığım doktor, denemediğim yol kalmadı ama başaramadım oğlum.
Her şey için gerçekten çok özür dilerim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
