စားေစာ္ (အပိုင္း ၂၃)
တိတ္ဆိတ္သည့္ ပတ္ဝန္းက်င္၊ မထိန္မလင္း မီးေရာင္ႏွင့္ ႏွစ္ကိုယ္တည္းရွိေနသည္ ဆိုသည့္အေတြးတို႔ေၾကာင့္ မပူအိုက္ပါဘဲ ေခြၽးစို႔ေနေလသည္။ ဃနာမၿငိမ္သည့္ သူ႕ရင္ဘက္ကို မသိမသာလက္ႏွင့္ တစ္ခ်က္ဖိလို႔ ၿငိမ္ေဆးေကြၽးေနမိသည္။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ျမန္ျမန္ျပန္ပါေတာ့ဟု မေျပာမိပါဘဲ မေအးတိုက္သည့္ ႏြားနို႔ကို စိမ္ေျပနေျပေသာက္ေနမိမွန္း သူ႕ကိုယ္သူနားမလည္နိုင္ေတာ့ေပ။
"ႏြားနို႔မႀကိဳက္ဘူးလား"
ခပ္တိုးတိုးႏွင့္ ညွင္ညွင္သာသာေမးလာသည့္ မေအး၏အသံက ပကတိတည္ၿငိမ္ေန၏။ ႏြားနို႔ခြက္ကိုကိုင္ထားသည့္သူ႕မွာသာ လူမသိသူမသိ ရင္ေတြလႈပ္ခါယိမ္းထိုးေနေလသည္။ ဟန္ဖို႔ကိုတည္ကာ ေသာက္လက္စခြက္ကို အကုန္ေမာ့လွ်က္ မေအးဆီျပန္ေပးလိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ႏူတ္ကေနလႊတ္ခနဲထြက္သြားသည္မွာ မေအးကို ျပန္ခိုင္းမိခ်င္းပင္။ ထမင္းစားၿပီး ခ်က္ခ်င္းႏြားနို႔ေသာက္မိ၍လားမသိ၊ သူ႕မွာအိပ္ခ်င္သလိုလိုပင္ရွိလို႔ေနေလသည္။
"ျပန္ပါ"
မေအးက ေခါင္းသာတစ္ခ်က္ညိတ္ျပ၏။ သူေသာက္ၿပီးသားခြက္ကိုယူလွ်က္ အေနာက္ထဲကိုတစ္ခါ ထျပန္သြားကာ ေဆးေၾကာျပန္ေလသည္။ သူ႕ရင္ထဲကေန တီးတိုးေမးလိုက္မိသည္မွာ မေအးဒီညျပန္ျဖစ္ဦးမွာလားလို႔ပင္။
"ခ်ိဳင့္ထဲက ဟင္းေတြလွယ္ေပးထားခဲ့တယ္၊ ႏြားနို႔က်န္တာေလးလည္း ခြက္နဲ႕ေသခ်ာထည့္ေပးထားတယ္။ မနက္ၾကရင္ ေသခ်ာစားလိုက္ပါ။ "
"ဒီေန႕ေတာ့ ရွိေစေတာ့ ေနာက္ေန႕ဒီလိုမ်ိဳးေတြ လာမလုပ္ေပးပါနဲ႕။ ကြၽန္ေတာ္မႀကိဳက္ဘူး။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာလည္း အျမင္မသင့္ေတာ္ဘူး။ အခုလိုမိုးခ်ဳပ္ေတာ့ ပိုဆိုးတယ္"
"ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတာက တစ္စိတ္ဆို တစ္အိတ္ေလာက္ေျပာၾကတာ သဘာဝပါပဲ။ ေျပာပါေစေလ"
"အဲ့လိုေျပာလို႔ျဖစ္မလား...ကြၽန္ေတာ္က ပတ္ဝန္းက်င္မွာဂုဏ္သိကၡာရွိရွိေနေနတာ၊ ဘာအေၾကာင္းနဲ႕မွ သိကၡာအက်မခံနိုင္ဘူး"
တိတ္ဆိတ္ေနသည့္အိမ္ကေလးထဲမွာ ခဏတာငုတ္လွ်ိုးေနသည့္ ေဒါသစိတ္ကေလးက လွစ္ခနဲျပန္ထြက္ေပၚလာသည္ႏွင့္ စကားမ်ားသံေတြ အစီအရီထြက္ေပၚလာေလသည္။ သူ႕စကားေၾကာင့္ မေအးသည္လည္းခဏမွ်ၿငိမ္သြားကာ ၿပီးလွ်င္ လွယ္ၿပီးသားခ်ိဳင့္ကို ကိုင္ထားရာကေနျပန္ခ်ရင္း သူ႕ေဘးမွာက်ဳံ႕က်ဳံ႕ကေလးလာထိုင္ေလသည္။
YOU ARE READING
စားစော်
Romanceယောကျ်ားတွေသာ အများဆုံးလုပ်ရဲသည့် လုပ်ငန်းတွေကိုလုပ်ကိုင်နေသည့် မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ဘဝ။ 2D 3Dဒိုင်ချုပ်၊ အနှိပ်ခန်း၊ KTV တို့ဖွင့်ရုံသာမက ယောကျ်ားငယ်ငယ်ချောချောလေးများကို ကတော်မမများထံ အခကြေးငွေယူ၍ ပန်းဆက်သည့်အလုပ်ကိုပါ လုပ်ကိုင်သည့်မိန်းမတစ်ယောက်။ တစ်...
