August (BL) (TAGALOG COMPLETED)

Chapter 10:

(August)

"Augh! Fuck!" Nagising ako dahil sa isang malakas na mura. Agad kong iminulat ang aking mga mata at nakitang si Shawn pala ito.

Nakahiga ito sa aking tabi habang hawak hawak ang sintido. I frowned ng maalalang natulog ako kagabi sa sala kakahintay sa kanya. And now we're on the bes together. Could it be na nadatnan niya akong tulog kaya binuhat niya ako kagabi. Yeah maybe, wala namang ibang puwedeng magbuhat sa akin kung hindi siya.

"Shawn what's wrong?" Tanong ko at agad umupo. Hindi ito sumagot at tumingin lang sa akin. The way he looks at me, it gives me chills. I don't know why.

Hindi ito sumagot at patuloy lang na humahawakbsa kanyang sintido. Kaya wala na akong nagawa at agad na tinignan kung anong problema nito.

Upon checking on him, he's hot. I mean he has a fever. Ano kaya ang nagyari o pinaggagawa nito kahapon. Dahil sa naisip ay napatigil ako. Right, nakita ko siya kahapon kasama si Natalie. Pero ano naman ang ginawa nila para lagnatin siya?

Isinawalanf bahala ko na lang lahat ng nasa isip ko. May sakit siya at kailangan niya ng makakain at gamot. Lunes na pala ngayon kaya kailangan ko ng bumangon. E m-message ko nalang siguro ang principal na hindi ako makakapasok.

"Where are you going?" Tanong nito sa akin nang aalis na ako sa kama.

"Ipagluluto kita ng almusal at kukuha na rin ng gamot. You stay here and wait for me okay?" Sagot ko sa kanya. Akala ko ay bibitawan na niya ako, pero hindi. Nakahawak pa rin ito sa kamay ko at nakatingin lang sa akin.

"Thank you." Ewan pero matapos niya iyong sabihin ay tila naging panatag na ako. Tila nawala lahat ng iniisip ko. Tila nabuo ang araw ko.

Matapos niya akong bitawan ay agad akong lumabas upang magluto. As usual typical breakfast ang niluto ko, pero pinili ko iyong mas madali at mabilis maluto at ihain para makakain na agad si Shawn.

While cooking I can't stop smiling. Narealize ko kasing ito lang ulit ang araw na magsasama kami. I mean na buong araw kaming magsasama, well he can't go to work kasi nga may sakit siya. Habang ako naman hindi rin papasok syempre para alagaan siya.

Matapos magluto ay agad kong nilagay sa tray ang mga pagkain niya. Ako mamaya na lang kakain pag napainom ko na siya ng gamot at napagpahinga na. Mas kailangN niyang kumain.

Ng mailagay na lahat sa tray aya agad akong naglakad papataas ng kuwarto. Habang naglalakad ay nakaramdam ako ng panghihina. Hindi ko alam pero parang biglang umikot ang mundo ko, ang paningin ko. Para rin akong masusuka, mabuti na lang at hindi ko nabitawan ang dala kong tray at nakasandal ako sa pader.

Pinikit ko ng mariin ang aking mga mata at huminga ng malalim. Maybe I'm just tired. Medyo madami rin kasi kahapon ang sinolve kong grades. Matapos kasing mag shopping kahapon ay nag paalam na rin ako kina Tita Rose at Benson na uuwi ako kasi nga nawalan na ako ng gana. Maybe alam mi Benson kaya siya na mismo ang naghatid sa akin pauwi. Mabuti na lang rin talaga pumayag si Tita lalo na ng sinabi kong it's about work.

"Relax Augustine, breathe in breathe out. " Pagpapakalma ko sa sarili bago imulat ulit ang mga mata. Mabuti naman at medyo umayos ang aking pakiramdam.

Wala akong sinayang na oras at muling nagpatuloy papasok sa kuwarto. There, I saw Shawn looking at our picture. Ito ang picture na nilagay ko sa side table namin 7 years ago. Yup, matagal na ito dito.

As I watched him na realize ko ang isang emosyon sa kanyang mga mata habang nakatingin sa aming litrato. It was sadness. Hindi ko alam kung bakit siya malungkot habang nakatingin sa picture. Napahinga ako ng malalim bago tuluyang pumasok.

As he noticed me, agad niyang binalik sa side table ang picture. Lumapit na ako dito at nilagay rin sa side table ang mga pagkain at gamot.

"Here, kumain ka na para makainom ka na ng gamot." Sabi ko at inalalayan itng maupod ng maayos at makasandal sa kama.

And again ng susubuan ko na ito ay muli na naman itong napatitig lang sa akin.

"What's wrong?" Tanong ko at binaba ang kutsara.

"I just, I wanna say sorry for being a busy partner. " Sagot nito. Ngumiti ako sa kanya pabalik.

"I understand you Shawn. As long as you're faithful to our relationship, I'm good with it. Alam ko namang busy ka sa work with Natalie. " Sagot ko. Finally na open ko na rin ang topic connected with his childhood bestfriend. I don't know why but there's something in me na nagsasabing it's the time to open the topic about Natalie.

" Y-Yeah I'm, ahm I'm just busy with work sith Natalie, you don't have to think too much. " Saad nito. I looked at him and again he's looking at our picture.
I need to say it. I really have to.

" Wala naman sigurong namamagitan sa inyo ni Natalie right? " Matapos ko iyong sabihin ay agad itong napatingin sa akin.
He don't look like he's shocked but he's expression it's like his composing himself.

" W-Wala, d-dont worry if you're bothered by this thoughts I'll tell Natalie tomorrow about us. So don't worry, trust me. " Napatingin ako sa kanya. Mata sa mata. Parang hinaplos ang puso ko sa sinabi niya. Now he's willing to tell Natalie about us. And he's giving me assurance.

Hindi nanapigilan pa ng mga luha kong pumatak dahil sa sinabi niya. Ilang weeks rin akong nag overthink at nabibigatan sa mga naiisip ko at hinala and now parang mga bulang naglaho lahat dahil sa mga sinabi niya.

"Shh, don't cry. " Pagpapatahan niya sa akin habang pinapahiran ang mga luba ko. Tumango tango lang ako at ngumiti.

After wiping my tears, naramdaman ko na lang pag halik niya sa noo ko. Hindi ko na rin napigilan ang pagyakapnsa kanya. I missed him so much, tila ba ilang taon kaming nawalay kahit namam napakalapit lang niya.

"Thank you for giving me assurance Shawn, I love you." Sabi ko as I was expecting him to reply with those 3 precious words I've been dying to hear.

But again, I was dumbfounded.