Chapter 20:

1.8K 87 24
                                    

(Benson)

Nang makarating sa mansion ay agad akong lumabas bitbit ang urn ni Kuya August. Nanghihina man at nanginginig ay mabilis akongnaglakad papasok sa mansion at marahas na binuksan ang malapad na pinto.
Bungad naman sa akin ang gulat na mukha ni Mom.

"Benson? What's wrong what happened?" Tanong agad nito na nag aalala.

"Did you cry?" Sunod pa nitong tanong at hinaplos ang mukha ko.

I looked at her as tears fell from my eyes.

Mnmmnn

"Where is Kuya Shawn mom?" Umiiyak man ay nababahiran pa rin ng galit ang tanong ko.


"Why Benson what's wrong? W-why are you crying? At ano ang iyang bitbit mo?" Napakagat ako ng labi sa pagpipigil na mapahagulgol sa harap ni mom. Pero hindi ko na nakayanan ng muli akong napatingin sa Urn ni Kuya August.

"M-Mom." Banggit ko sa pangalan ni Mom at tuluyan nang napahagulgol.

" H-Hey what's wrong, huminahon ka at maupo. Come here. " Halatang alalang alala na si Mom. Hindi ko rin alam kung sasabihin ko ba.

Ang nararamdaman ko ngayon ay labis na sakit, lungkot at galit.

"Benson w-what's wrong? Why are you acting like this?" Tanong ulit ni mom.

I looked at her at napayakap ng mahigpit sa urn ni Kuya August habang patuloy na umiiyak.

"K-Kuya August H-He's gone mom." Hagulgol kong sagot. Nakita ko namang natulala bigla si mom.

And there, I saw how tears fell from her eyes. Napahawak ito sa kanyang bandang dibdib bago ulit tumingin sa akin.

"W-Where is he? W-Where is your Kuya August?" Humahagulgol na rin na tanong ni mom. I didn't answer her, all I did was look at the urn I'm hugging.

Doon ay mas napahagulgol pa ito as she slowly touched the urn.

"N-No, a-anak August why? How? " Iyak nito habang maingat na hinahaplos ang urn. Unti-unti na rin nitong kinuha sa akin at mahigpit na niyakap.


"A-August, why? I'm sorry anak. I'm sorry wala ako sa tabi mo. Pa-paank 'to nangyari sa'yo?" Iyak lang ito ng iyak habang niyayakap ang urn ni Kuya August.

"He died because of brain tumor. H-He was sick and, and wala man lang akong alam. H-He was really hurt mom." Tulo lang ng tulo ang luha ko as I say those words at habang nakatingin lang Kay mom na umiiyak.

Mas napahagulgol pa ito dahil sa aking sinabi.

"I'm sorry anak August, I'm sorry if only hindi ko pinilit na manatilj k-ka sa tabi ni S-Shawn. M-maybe you won't hesitate telling me about your condition. I'm so sorry anak." Napaiwas na ako ng tingin ng mas lumakas ang pag iyak ni mom habang yakap yakap nito ang urn ni Kuya August.

Napakuyom naman ako ng kamay ng maalala si Kuya Shawn. Agad akong tumayo dala dala ang mga papeles ni Kuya August na binigay sa akin ni Dr. Philip.

I immediately went out of the house. Kahit si mom ay hind na nagtanong kung saan ako pupunta. Because I know her mind can't still accept nor process it.

(Shawn)

"Let's eat breakfast." I saw him smile at me habang nakatayo ito sa tabi ng lamesa na puno ng pagkain. But then suddenly nawala na lang ito bigla.

"Naghapunan ka na ba?" Again I saw him near the door. Pero nawala rin agad.

Iniling iling ko ang aking ulo. Hindi ko alam kung anong nangyayari. Mula ng umalis siya I kept seeing pictures of him.

August (BL) (TAGALOG COMPLETED)Where stories live. Discover now