10.Bölüm

32 6 14
                                    

Bu bölümü yazmakta biraz geç kaldım kabul ediyorum ve özür diliyorum. Bazı sağlık sorunlarım çıktı. kitaba dönecek olursak umarım meteye ısınırsınız. Bir şey itiraf edicem şimdi meteyi istemsizce biraz odun ve kırıcı biri yaptım ama en çok alışmanız gereken kişi Mete ve Mira.Bu da çok ufak bir spoiler oldu. Özür dilerim.En önemli şeyi söylemeyi unuttum.Bu bölüm
OYLESİNE_TAKILANBIRI'ne geliyor. Meteye ısınması amaçlı.Haydi bölüme geçelim.

En son meteyi yanıma çağırmıştım ve uyumuştuk ikimizde.Şuan gözümü öylesine açmak istemiyordumki.
Çünkü sesler geliyordu odadan hemde şuan yakalanmak istemediğim kişiler.
Tabiki Ada,Akın, Asrın, Tuğçe ve Ekin.
"Akın girme diplerine kadar"
Dedi Tuğçe.
"Onlar el ele mi tutuşmuş ?"
Diye sordu Akın.
"Harbi bak bunu bende soruyorum Mira kafasını metenin boyununada gömmüş Ne oluyo ya?"
Dedi Asrın.ben kafamın nerde olduğunu bilmiyordum ama çok rahattı.Galiba metenin boyunundaydı. Bi dakika bi dakika biz onlara haber vermemiştik benim uyandığımı nerden çıkmışlardı?.
Metenin kulağına onların duymayacağı şekilde fısıldadım.
"Mete n'apıcaz?"
"İki seçenek var ya ölü ya deli taklidi yapıcaz ben zaten senin delinim geriye ölü kalıyo ölü taklidi yap uyanma."
Dedi. Anında cevap vererek.
"Anlıyorum birine yürümek istiyosun ve bunu bana yapıyosun ama şuan cidden sırası değil"
Dedim bayağı bana yürüyodu.
"Onlar fısıldıyormu banamı öyle geldi ? "
Diye sordu Akın.
Tek gözümü açıp baktığımda akın tam karşımdaydı.
"Sizi numaracılar. Birde uyumuş gibi davranıyorlar"
Dedi Akın.
"Aaaaa sabahtan beri başımızdasın akın senden kaçılırmı hiç. Tamam bir şey yok"
Dedim.
"Siz bir ayrılın da öyle konuş"
Dedi. Hemen meteyle ellerimize bakıp ayırdık.
"Ne zaman çıkacamışım burdan ?"
Diye sordum.konuyu değiştirerek.
"Doktor uyandığında dedi ama sen yorgunsan yani kötü hissediyorsan kalabiliriz biraz daha"
Dedi. Daha neler artık gına gelmişti bana.
"Yok surdan çıkalım bir. Bunaldım ben. Hatta şuan çıkalım "
Dedim ve yavaşça ayağa kalktım. O sırada Mete yanıma geldi ve koluma girdi.
"O kadar da değil yani yürürüm bırak beni Ekin Ada ve Tuğçe benimle gelsin biz benim evimde biraz kız kıza takılalım. Siz sıkıcı erkeklerde artık ne yaparsanız"
Dedim. Mete bana öylemi ? Der gibi baktı. Sonra kızlar yanıma geldi ve eşyaları toplayıp çıktık.
Taburcu edip çıkıldı bilgisini verme işini meteye bırakmıştım. Ve bu işi ona bırakmaktan çok mutlu olmuştum. Hastaneden çıktık ve arabaya binip ilerledik.

*****
Benim evime geldiğimizde arabayı durdurup park etti ekin.
Arabadan indik ve eve girdik.
"Ada ve Tuğçe size rahat kıyafetler veriyim gelin bu gece burda kalın."
Dedim.Ve devam ettim.
"İkinizde ailesi yurt dışında değilmi ?"
"Evet ama zaten Ekin var biz gidelim."
Dedi Tuğçe.
"Sadece bunun için gitmek istiyosanız sıkıntı yok ben kalmak istiyorum sizinle ama başka işiniz varsa ?"
Diye sordum.
"Yok yok yanlış anlama tamam. Kalırız "
Dedi Tuğçe gülümsedim ve yukarı çıkıp dolabımdan ikisinede şort ve t-shirt verdim.
Onlar çıktılar ve bende ilk duşa girdim. Sonra saçlarımı taradım. Altıma siyah kısa ev şortumu giydim ve üstünede siyah crop giydim. Aşağı inip onların yanına oturdum.
"Eeeee napalım"
Diye sordum.
"Bilmem sen karar ver"
Dedi Ekin.
"Yaa ben ne bilim n'apıcaz sizde söyleyin."
"Bana hiç farketmez"
Dedi Tuğçe.
"İyi o zaman konuşalım. Ya ben okula uzun zamandır gelemiyorum. Çok devamsızlık oldu."
"Raporla hallettik biz."
"Gerçekten mi ?. Çok teşekkür ederim."
Bana büyük bir iyilik yapmışlardı. Tekrar Ben konuştum.
"Aa bakın ne diyicem. Uzun zamandır siz sürekli hastanedesiniz. Hazır hafta Sonuna giricez tatilemi gitsek yani denize ?"
Diye sordum.
"Evet yaaa"
Diyince hepsi aynı anda neşeyle ben kahkaha attım.
"Bence hemen şuan gidelim erkeklerede haber verelim. Herkes kendi sevgilisine haber versin. Ekin sana gönderme değil yanlış anlama"
Dedim. Ama hepsi şok olmuş gibi bana bakıyordu.
"Ne ?"
Diye sordum.
Bir anda üçüde ;
"Sen meteyle sevgilimisin ?"
Diye sordu.
"Y-yok öyle bir şey hadi arayalım ben odamda arıyorum."
Diyip koşarak odama çıktım.
Telefonu aldım komidin ve yatağımın ortasına üçgen şeklinde oturup ayağımı uzattım.
Ve Metenin arama tuşuna basıp aradım.3. çalışta açtı.
"Efendim?"
Diye ses geldi.
"Alo Mete "
"Mira ?"
"Ben şey için rahatsız ettim."
"Sen beni rahatsız etmezsin. "
"Teşekkür ederim. Iııııı biz kızlarla konuştuk ve çok sıkıldığımızı fark ettik.Onlarda sende yani hepiniz uzun zamandır hastanedesiniz tatile gitmeye karar verdik."
"Aslında güzel fikir ne zaman?"
"Şimdi."
"Şimdimi ? Geç olmadımı saat ?"
"Aslında evet ama şimdi çıkarsak zaten yol uzun sürecek.Yarın çıktığımızda vakit kaybı olucak."
"Haklısın. Diğerlerine de uyarsa olur gidelim"
"Konuşuyorlar zaten neyse. Sende hazırlan daha fazla tutmiyim ben seni görüşürüz."
"Görüşürüz"
Dedik tam kapıyodumki;
"Mira"
Dedi Mete.
"Efendim"
Biraz bekledi.sonra konuştu.
"Seni seviyorum"
Dedi. Ben tabi şok oldum. Bugünde nedense ya hep şok ediyodum yada şok oluyodum.
"B-bende seni"
Dedim ve kapanma sesi geldi.
Telefonu koyup yüzümdeki sırıtmayla tavana bakmaya başladım. Ayrıca yataktan birazda yere kaymıştım ama bu az önceki anımı düşünmem için engel değildi. Bana seni seviyorum demişti. Bende nasıl cesaret edip söylediğimi bile bilmeden bende seni seviyorum demiştim.
Bir anda kapı açılınca korkudan kalkmak isterken iyice kayıp yere uzanır pozisyona gelmiştim ama sonra hemen kalkmıştım.
İşin kötüsü gelen Ekindi ve aptal sırıtmamı görmüştü ve şuan eminimki kızarmıştım.
"Niye sırıtıyodun sen ?"
Diye sordu sorgulayıcı tavrıyla.
"Yok bişey. Sen ne diyicektin."
"Ben kızları hazırlanmaları için evlerine bırakıyorum diyicektim. Gelmek istermisin? "
Aklıma o gün gece benimde tek çıktığım geldi ve bir an duraksadım.
"Evet gelicem"
Dedim.kafasını sallayıp aşağı indi. Bende hızla o günü aklımdan çıkararak aşağı indim. Arabaya bindik .
Ekin kullanıyordu Tuğçe ön koltuktaydı. Yani ben öne oturmak istememiştim. Ada ve bende Arka koltuktaydık.
Telefonuma bildirim sesi geldi. Meteden olduğunu gördüm ve açtım.

Düşmanın Kızı Where stories live. Discover now