Amnesia

Κεφάλαιο 45

Ο Zayn επιστρέφει πίσω στο τραπέζι με την παραγγελία τους μέσα σε έναν πράσινο, μικρό δίσκο, χωρίς να γνωρίζει τι έχει προηγηθεί.

" Λοιπόν, εσύ τι νέα; ", την ρωτάει.

" Να μωρέ, τα ίδια οπως τα ξέρεις.. "

" Τα ίδια; Εδώ και τόσο καιρό δεν έχει αλλάξει τίποτα; "

" Βασικά, όντως κάτι έχει αλλάξει Zayn.. Στην πραγματικότητα, κάτι λείπει από την ζωή μου.. Εσύ. "

" Perrie, το έχουμε ξεκαθαρίσει αυτό. Τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω.. Και σε παρακαλώ, μπορούμε να μιλήσουμε για μια φορά χωρίς να αναφέρουμε αυτό το θέμα; "

" Όπως θες.. "

Συνέχισαν να μιλάνε κυρίως για την "σχέση" που πρέπει να δίχνουν στους υπόλοιπους.. Στο μεταξύ η Γιώτα ήταν ψυχολογικά ράκκος.

Μετά το διάλειμμα, δεν μπήκε στην τάξη. Έκατσε σε ένα παγκάκι πίσω από το σχολείο και απλά προσπαθούσε να επεξεργαστεί τα πράγματα.. Θυμόταν ακριβώς τα λόγια της Perrie...

" Χαχ. Δεν μου φαινεται παράξενο. Ειναι καλυτερη απο εμενα. Πιο όμορφη, ταλαντούχα, έχει λεφτά, ο κόσμος τους θέλει μαζί. Δεν είναι μια απλή κοπέλα που απλά ζει την ζωή της ως ένα συνηθησμενο δεκαοχτάχρονο κορίτσι.. "

" Εμμ.. Σορρυ αλλά μόνη μιλάς; ", μια αντρική, Μα συνάμα γνωστή φωνή της Γιώτας ακούγεται..

Γυρίζει και σοκαρίζεται κάπως.. Δεν περήμενε ο Sebastian Rose να της μιλούσε. Γιατί;

Μπορεί να ήταν κολλητοί μέχρι το δημοτικό, αλλα όταν πήγαν γυμνάσιο άλλαξαν παρεές και χάθηκαν λίγο.. Αργότερα στο λύκειο άκουσε πως ο Μπα, έτσι τον φώναζαν οι φίλοι του, είχε πλέξει με κακές παρεές και είχε αρχίσει το κάπνισμα.. Επιπλέον έγινε αρκετά δημοφιλής και ούτε καν είχαν κοινές παρέες. Δεν έλεγαν καν "Καλημέρα" ο ένας στον άλλον ή ούτε ένα "Γεια" όταν συναντιόντουσαν τυχαία.. Είχαν γίνει δυο ξένοι μεταξύ τους πλέον και η Γιώτα δεν περήμενε πως θα αλλάζε αυτό, παρόλο που το ηθελε πολύ.

Της άρεσε η παρέα του. Την έκανε πάντα να γελά, ακόμα και όταν δεν ήταν καλά. Την είχε αποδεχτεί όπως ήταν και μπορούσαν να εμπιστευτούν ο ένας τον άλλο. Στεναχωρέθηκε πολύ, όταν έμαθε πως ο Μπα άρχισε το κάπνισμα και έκανε κακές παρεές.. Για το ότι ήταν δημοφιλής δεν την ένοιαζε.. Αλλά η ίδια ξέρει ποιος είναι ο αληθεινός Μπα και δεν ήταν σίγουρα το αγορι που έδειχνε στους άλλους..

" Εμμ.. Όχι, απλά σκεφτόμουν κάτι.. "

" Τι; Εννοώ, αν θες μου λες, αν μπορώ να βοηθήσω σε κάτι.. Μπορεί πλέον να μην μιλάμε πολύ, βασικά σχεδόν καθόλου αλλά πάντα θα μπορείς να βασίζεσαι πάνω μου, να το ξέρεις αυτό.. "

" Σ' ευχαριστώ.."

" Και κάτι τελευταίο, θα ήθελα να γίνουμε όπως παλιά.. Θυμάσαι πόσο ωραία περνούσαμε; "

" Αν θυμάμαι; Ξέρεις πόσο πολύ μου άρεσε να είμουν μαζί σου, αλλά μετά έτσι στα ξαφνικά, άρχισες να με αγνοείς! Χωρίς καμιά εξήγηση! "

" Θες εξήγηση; Θες να μάθεις γιατί σε αγνοούσα; ", την ρωτά ήρεμα, ενώ κάθεται δίπλα της.

" Ναι θέλω. ", του λέει και κοιτά κάτω.. Είχε ξεχάσει πόσο ωραία μάτια έχει.

" Γιατί από τότε που πήγαμε γυμνάσειο, άλλαξες.. Και τώρα στο λύκειο. Όχι με τον κακό τρόπο. Άρχισες να μου αρέσεις και δεν ήθελα να χαλάσει η φιλία μας.. Όποτε ο μόνο τρόπος ήταν να απομακρυνθούμε. "

Γυρίζει και τον κοιτά με γουρλωμένα μάτια. Δεν πίστευε αυτά που έλεγε.. Και της Γιώρας της άρεσε αλλά είχε καταφέρει να προχωρήσει..
Ή μήπως, έτσι νόμιζε;

Ειμαι απαράδεκτη το ξέρω, αλλα έμπλεξα με μαθήματα και εξετάσεις..😕
Πάρτε ένα παρτ! Ελπίζω. Να σας άρεσε.😚
Κατι τελευταιο.. Τώρα τελυταία δεν ψηφίζετε ούτε σχολιάζετε.. Γιατι; Τόσο χάλια εξελίχτηκε το βιβλίο; 😞