Κεφάλαιο 28

544 56 5
                                    

Εδώ και δέκα λεπτά, είμαστε μέσα στο αυτοκίνητο και επικρατεί η απόλυτη σιωπή.. Δεν αντέχω να τον έχω δίπλα μου και να μην μπορώ, ή καλύτερα.. Να φοβάμε να τον αγγαλιάσω.. Πώς έγιναν έτσι τα πράγματα ρε πούστη μου; Μια φορά είπα και εγώ να ερωτευτώ αλλά και πάλι σκατά τα έκανα..

Το κεφάλι μου ακουμπησμένο στο παράθυρο και τα μάτια μου καρφωμένα έξω.. Του ρίχνω δυο-τρεις κλεφτές ματιές που και που αλλά δεν με προσέχει, μιας και τα μάτια του είναι καρφωμένα στον δρόμο και μόνο στον δρόμο. Ακόμα και έτσι είναι τόσο γοητευτικός.. Αυτό το παιδί μάγια μου έκανε δεν εξηγήται αλλιώς. Έχω χάσει τον εαυτό μου από τότε που μπήκε στη ζωή μου!

Όλη μέρα με το κινητό στο χέρι περημένοντας ένα τηλεφώνημα ή ένα μύνημα. Δικό του. Βγαίνω από το σπίτι χωρίς να δίνω λογαριασμό σε κανέναν για το που θα πάω και με ποιον. Ή μάλλον όχι! Τους δίνω λογαριασμό, αλλά ψεύτικο λογαριασμό! Δηλαδή τι να τους πω;

<< Μαμά, μπαμπά βγαίνω τώρα.. Με τον Zayn Malik τον διάσημο τραγουδιστή από το μεγαλύτερο συγκρότημα του κόσμου που είναι μεγαλύτερός μου κατά τέσσερα χρόνια! >>

Πολύ φισιολογικό θα ήταν.. Και της Μαρίας τι ακριβώς θα της έλεγα;

<< Γεια σου Μαρία. Θα βγω έξω με τον Zayn Malik. Αυτόν που τα τελευταία τέσσερα χρόνια μόνο μαζί του ασχολείσε.. Με απλά λόγια θα βγω ραντεβού με τον άντρα των ονείρων σου.. Με το είδωλό σου!>>

Τίποτα το σπουδαίο.. Γαμώτο! Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό! Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να τους μιλήσω.. Αν όχι σε όλους, στη μαμά μου.. Και δυστηχώς φοβάμε για την αντίδρασή της..

••••

Ζ: " Έλα φτάσαμε.. ", η φωνή του με βγάζει από τις σκέψεις μου.

Γ: " Οκ.. ", δεν ξέρω τι άλλο να πω.. Είδη νιώθω λίγο άβολα...

Ζ: " Δεν θα καθήσεις; ", μου κάνει νόημα και μου δείχνει το ξύλινο παγκάκι στο οποίο κάθεται.

Γ: " Μα ναι.. Φυσικά.. ", είδη χάνω τα λόγια μου. Προχοράω και κάθομαι. Δίπλα του.. Υπάρχει λίγο διάστημα μεταξύ μας αλλά δεν έχω το θάρρος ώστε να το μειώσω.. Πράγμα που θέλω, αλλά απλά δεν μπορώ...

Ζ: " Λοίπον.. Όπως ξέρεις ήρθαμε εδώ για ένα συγκεκρημένο λόγο.. "

Γνέφω...

Ζ: " Ποιος θα ξεκινήσει πρώτος; "

Το μόνο που κάνω είναι να μένω σιωπειλή..

Ζ: " Ωραία λοιπόν.. Άρχίζω.. "

Γιατί γαμώτο πρέπει να το περνάμε εμείς όλο αυτό; Γιατί;

Το ξέρω είναι μικρό, αλλά έχω πολλά διαγωνίσματα.. Αυρίο δίνω φυσική.. :(
Τα λέμε την Παρασκευή μάλλον <3 V & C <3

AmnesiaWhere stories live. Discover now