Gece ameliyata gireli kaç saat olmuştu.Yıldız ise o içeriye beri ameliyathanenin kapısının önünde bir sağa sola stresten gidip geliyordu.
Kalbi korkudan deli gibi atarken, bir Allah'ın kulu da gelip ona bilgi vermemişti. İnsanlık ölmüştü Arkadaş!
Acaba Gece 'nin durumu nasıldı? Ameliyat başarılı geçmiş miydi deli gibi merak ediyordu.
Annesi de sandalyede oturmuş, kıpır kıpır dudaklarıyla dua ediyordu.
En sonunda ameliyathanenin kapısı açıldıgında içeriden önlüklü kır saçlı gözlüklü bir doktor gülümseyerek "Gece Bey'in yakınları?" Diye seslendiğinde Yıldızla annesi hemen telaşla yanına koştu.
Gece'nin annesi endişeli bir ses tonuyla doktora "Oğlum nasıl doktor bey?"diye sorduğunda doktor da gülümseyerek onlara "Merak etmeyin, oğlunuzun durumu gayet iyi.Ameliyat başarılı geçti.Şimdi yoğun bakıma alıyoruz."diye cevap verdi.
Yıldız derin bir nefes alarak"Allah'ım çok şükür."diyerek bir yandan da Gece'nin annesine sarıldı. İki kadın bir süre öylece kaldılar.
Yıldız'ın dayısı ise bu duygusal ana gözleri dolu dolu baktı.Yeğenini ilk defa böyle mutlu görüyordu. Neler yaşamıştı bu zamana kadar.
Ta ki babasını kaybettiği günden beri hiç yüzü gülmeyen, içine kapanık bir kız olmuştu.
Şimdi eğer yüzü gülüyorsa bu mutluluğun sebebini Gece 'ye borçluydu.
Ayrıldıklarında Yıldız doktora "Peki onu görebilir miyiz?"diye sorduğunda doktor da gülümseyerek "Tabi,ama çok yormayın.Sadece 5 dakika.Tekrar geçmiş olsun."diyerek yanlarından ayrıldı.
Yıldız koridorda onun yanına gelen doktordan ayırdığı bakışlarını Gece 'nin annesine çevirdi.
Ona "Ben eğer izniniz olursa onu görebilir miyim?"diye utangaç bir halde sordu.
Gece 'nin annesi de onun bu haline gülerek"Git kızım git!Ben de sizin yaşınızdayken böyleydim.Hadi hadi bekletme daha fazla."diye cevap verdi
Yıldız aldığı bu cevap üzerine yüzünde gülümsemeyle başını sallayarak hemşirenin peşine takıldı.
İçi rahatlamıştı.Kelebekler gibi uçuyor, yerinde duramıyordu.
Hazırlandıktan sonra yoğun bakım servisine geldiğinde kapı açıldı.
İşte oradaydı.Sevdigi adam öylece boylu boyunca sedyede yatıyordu.
O kadar yakışıklı olmuştu ki Allah'ım yüzü gözü... Onu gördüğü ilk günkü gibi karizmatikti hala..
Yani başında ise kalp ritmini gösteren cihaz vardı.Arada fit dıt diye ses çıkarıyordu.
Yıldız yüzünde gülümsemeyle yavaşça yanına gelerek kenarda duran sandalyeyi çekti.
Elini tutarak "Seninle bu hastaneden el ele çıkacağımız günü sabırsızlıkla bekliyorum sevgilim!Çok dua ettim biliyor musun?"diye konuştu.
Gözünden bir damla yaş süzülürken elinin üzerini usulca öptü.
Sıcaktı, elini yanağına koyup gözlerini kapattı. Bir süre öylece durdu.
O sırada hiç beklemediği bir şey oldu. "Yıldız."diye kalın boğuk bir ses geldi.
Kulaklarına inanmadı.Kafasını kaldırdığında Gece gözlerini yavaşça açmış,etrafına nerede olduğunu anlamak için bakıyordu.
Ardından simsiyah zeytin gibi gözleri Yıldız 'ı bulduğunda hafifçe gülümsedi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
