Bir rüzgar daldı geceye
Dağıttı tüm saçlarımı
Alıp götürdü beni bir anda
Unutulmuş anılara
Boş bir sokak başında
Terk edilişin ışığında
Çekip aldı beni bir anda
Kendi sonsuz çıkmazına
Karanlık gökyüzü altında
Ruhun ümitsiz mutsuzluğunda
Alıp çekti beni bir anda
İçindeki derin yalnızlığa
Sararmış acı solgunluğunda
Vurgun bir umutsuzlukta
Tuttu ellerimden bir anda
Umut kokan yarınlara...
YOU ARE READING
sessiz mod
PoetryHavada güzel bir yağmur kokusu, Ve sessiz moddan çıkamayan şehrim. Dök artık gözlerinin ardındaki hüznü. Bırak rüzgar her yerde adını fısıldasın.
