Cat and Dog ; KookTae

15|Sevgilim Olmazsan Ölecekmişim

Önceki bölüme yorum gelmedi. Bu bölümü de yazmayacaktım ama artık bitmesi gerek. Lütfen yorum yapın.

..

Taehyung gerginlikte dudaklarını kemirirken tırnak etleri oynuyordu. Kalbi korku ile atarken karşısında oturan bedene bakma cesareti yoktu. Yaklaşık yarım saattir öylece oturuyorlardı ve artık birinin bir şeyler söylemesi gerekiyordu. Derin bir nefes aldı ve gözlerini kapatrı. "Özür dilerim, amacım seni kandırmak değildi. Jimin aptalca bir şey yaptı ve ben de devam ettirdim. Sana eve geldiğimizde söyleyecektim fakat benimle o kadar güzel ilgilendim ki sana gerçeği söylersem tüm ilgin uçup gider diye korktum, söyleyemedim." Sesi sonlara doğru kısıldı ve neden dolduğunu bilmediği gözlerini sildi yavaşça, qkan burnunu çektiğindeyse çenesini kavrayan elle şaşkınca ona bakan gözlere baktı. Jungkook'un yüzünden bir şey anlamak imkansız gibiydi. Taehyung ona bağırıp çağırmasını beklemiş fakat Jungkook ona yaklaşıp dolgun dudaklarına dudaklarını bastırıp yumuşak bir öpücük bıraktı. Taehyung büyümüş gözleri ve aralanmış dudakları ile öylece kalırken Jungkook'un kıkırtısını duydu.

"Hafızanı kaybetmediğini biliyordum." Jungkook gülüşleri arasından konuştuğunda Taehyung kaşlarını çattı ve ne diyeceğini bilemeden sadece dudaklarını hareket ettirdi ama sözcükler çıkmadı. "Beni kandırdın?" Diyebildi sadece kısık bir sesle. Jungkook omuzlarını silkti ve esmerin yanağını okşadı."Teknik olarak birbirimizi kandırdık." Dedi. Taehyung yüzünü onun elleri arasından çektiğinde Jungkook bir kez daha ellerini yanaklarına koydu ama bu sefer dudakları büzülmüştü. "Nasıl biliyordun? " Taehyung büzülen dudakları yüzünden zorla konuştuğunda Jungkook onu öpmemek için kendini zor tutuyordu.

"Eve geldiğimizde çok belli ettin. Ayrıca yandaki evin senin evin olduğunu nerden biliyordun da oraya yöneldin ilk geldiğimizde? Değil mi?" Taehyung gözlerini kapattı suçlulukla. Her işte olduğu gibi bunda da yüzüne bulaştırmıştı. "Ben de Yoongi söyledi sandım." Dedi kısık sesiyle. Jungkook'un kaşları çatıldı. "Yoongi biliyor muydu?" Diye sordu sert çıkan sesiyle. Başını salladı yavaşça Taehyung. İçinden ben sana yapacağımı bilirim diye geçirdi Jungkook.

Tekrar Taehyung'a döndüğünde tombul yanaklarında parmaklarını gezdirdi. "Beni seviyor musun?" Cilveli çıkardığı sesiyle sorduğunda Taehyung kızarmasını engelleyemedi. Dudaklarını birbirine bastırırken başını salladı aşağı yukarı ve tatlı kıkırtılar kazandı. "Ben de." Dedi Jungkook yanağına dudaklarını sürterken. "Ben de seni seviyorum."

Taehyung şimdi anlıyordu. Jungkook gerçeği öğrendiği için değşl onu sevdiğini söylediği için şaşırmış ve tüm poşetleri düşürmüştü. Gerçekten şapşalın tekiydi ve bu Taehyung'un hoşuna gitmişti. Yüzünü ona doğru yaklaştırırken dudakları arasında milimler vardı. "Seni kanlar içinde gördüğümde, hastanede baygın kaldığın sürede sadece seni düşündüm. Artık sensiz olmak istemediğimi." Fısıltısı Taehyung'un tüylerini ürpertirken son kelimelerini ekledi. "Kim Taehyung,  sevgilim olmazsan ölecekmişim."

Tae şaşkındı çünkü ondan teklifi hiç beklememişti. Dakikalar önce her şeyin bittiğini düşünürken ölüp bittiği adam ona sevgilim ol diyordu. Dudakları önünde duran pembelikler onu zorlarken "Ölmene izin veremem." Dedi ve sonunda o kısa mesafeyi kapatıp dudaklarını onun dudakları üstüne kapattı. O tatlı his bedenine yayılırken kendini önündeki bedenin üstüne doğru bıraktı. Dövmeli kollar beline sarılırken diline takılan piercing ile inledi. Kesinlikle çok holuna gitmişti. Bir süre şeker gibi birbirlerini emmişler fakat nefessiz kaldıklarında zor da olsa ayrılmışlardı. Nefes nefese birbirlerinin yüzüne bakarken kıkırtıları sessiz odada yankılandı. Taehyung'un uzun parmakları beyaz yüzde gezinirken Jungkook'un dudaklarında durmuştu. Şişmişleri ve bunun sebebi olmak onu mutlu etmişti. Jungkook parmak ucuna ani bir öpücük bıraktığında Taehyung korkarak geriye doğru çekişmiş fakat Jungkook onu tekrar kendine çekmişti.