Odamam geldiğimde kendimi yatağıma bıraktım.Lan ben Baran'lara olayı anlatmadım onlar hala bilmiyor. Telefonumu elime aldım ve internetimi açtım. Tam da beklediğim gibi bir sürü mesaj yazmışlar. Dün Telefondan uzak kalmak için İnterneti kapatıp sessize almıştım.
Gruba girdim.
Dün
Barbiro:knk senin hastane işi ne oldu?
Mermer🪵:kanka provaya gelecektin işin bitmedi mi hala?
Arabawın:endişelenmeye başlıyoruz cevap ver!
Mermer🪵:Telefonlarımızı aç artık.
Bugün
Barbiro: polise gidiyoruz!(13.40)
Mesajı daha yeni atmışlar umarım polise gitmeden yetişebilmişimdir.
Rehberden Baran'ı aradım. İlk çalışında açtı.
"Kızım sen neredesin,napıyorsun,ne oldu,bize niye geri dönüş yapmıyorsun?" Diyerek sorularını sıraladı.
Arkadan Mert'in "Defne mi o sesliye al" dediğini duydum.
"Çabuk atölyeye geliyorsun ve bize herşeyi anlatıyorsun!" Dedi Aras.
"Şuan atölyeye gelebileceğimi sanmıyorum."
"Tamam o zaman herşeyi anlatıyorsun hiç bir şeyi atlamadan."
"Siz neredesiniz şu an?"
"Taksideyiz atölyeye geçiyoruz."
"Tamam anlatıyorum ama biraz uzun...Aras hastaneden neden çağırmış olabilecekleri ile ilgili yaptığın teoriyi hatırlıyor musun?"
"Evet" dedi aras. Sonra ise üçü birden "hassiktir"
"Şaka,ben onu şakasına dedim"
"Ciddimisin lan!?"
"Evet maalesef"
Hastanede olanlardan başlayıp az önce söyledikleri şeylere kadar herşeyi detaylıca anlattım.
"Yuh amk film mi çekiyoruz burda"
"Eğer ben izin alabilirsem bisikletle atölyeye gelirim çalışırız ama bir saat içinde gelmezsem siz evlerinize dağılın."
"Tamam kanka hadi sana abilerin konusunda kolaylıklar dilerim."
"Hepiniz bana şans dileyin çünkü ihtiyacım olacak"
"Gelin hepimiz Defne için 4 yapraklı yonca bulmaya gidiyoruz!" Dedi Baran büyük bir coşkuyla. Onun bu hali beni güldürmeye yetmişti.
"Tamam hadi byss." Diyip telefonu kapattım.
Merdivenlerden aşağı indim ve salona ilerledim. Salonda sadece Sarp'ı görünce diğer odalara doğru ilerledim.
Karşıma çıkan çalışana annemi sorunca mutfakta olduğunu söyledi. Mutfağa geldiğimde kahve yaparken buldum onu.
"Merhaba"
"Dinleneceğini sanıyordum"
"Acaba dışarı çıkmam mümkün mü?"
"Tabiki şoför seni istediğin yere bırakabilir ve yanında bir abin veya koruma olduğu sürece."
"Şey ben bisiklet sürmek istiyorum,tek başıma"
"Tek başına gitmen tehlikeli olabilir tatlım."
"Sorun değil her zaman sürdüğüm yerlerde süreceğim"
YOU ARE READING
HAYATIM TAM BİR KARMAŞA
Teen Fictionşu hastanede doğan bebeklerin karıştırılma klasiği ile başlayan olaylar. sonra ardı arkası kesilmeyen değişiklikler. . . . (...) "kızım yarın hastaneye gidicez erken uyandırıcağım seni"dedi annem."neden bi tanıdığımız mı yaralandı" diyerek fikir yür...