Ucieczka [Light Yagami x Teru Mikami]

Rozdział 2

- Jesteśmy na miejscu! - powiedział Mikami otwierając Light'owi drzwi od mieszkania.

- Wow! - westchnął z zachwytu Light rozglądając się po mieszkaniu.

- Podoba ci się? - uśmiechnął się brunet.

- Jeszcze pytasz... - odpowiedział rozmarzony.

Mikami tylko się roześmiał.

- Jesteś może głodny? - zapytał starszy. - Zrobię nam kolację.

- Nie, dziękuję! Nie jestem głodny. - kiedy Light wypowiedział te słowa właśnie zaczęło mu burczeć w brzuchu.

- Skarbie, nie okłamuj mnie. - spojrzał na niego Mikami. - Przecież słyszę, że jesteś głodny.

- Przepraszam, po prostu nie chciałem ci robić problemu. - spuścił głowę młodszy.

- Chyba chory jesteś... - powiedział Teru całując go w czoło. - Przecież to żaden problem.

[Time skip]

Po kolacji Light poszedł się umyć, a Mikami szukał dla niego jakichś ubrań do spania.

- Może być coś takiego? - zapytał wyjmując z szafy szarą bluzę z kapturem i czarne bokserki.

- Jasne, dziękuję! - odpowiedział Light zakładając na siebie ciuchy.

Bokserki pasowały na niego jak ulał, za to bluza sięgała mu do połowy uda.

- Uroczo wyglądasz w tej bluzie. - uśmiechał się Mikami patrząc na niego. - Możesz ją sobie wziąć i tak już jej nie noszę.

- Dziękuję ci bardzo! - odpowiedział szatyn przeglądając się w lustrze.

- Tak w ogóle, zmieniając temat. Mama do ciebie dzwoniła... - powiedział brunet podając Light'owi jego telefon.

- Dobrze, że mówisz. - odpowiedział Light biorąc telefon do ręki. - Muszę zablokować jej numer.

- Dlaczego? - zapytał starszy. - W końcu to twoja mama...

- Gdyby naprawdę mnie kochała nigdy, by do tego wszystkiego nie dopuściła. - powiedział. - I mojego ojca też przy okazji zablokuję, chociaż nie sądzę, żeby jeszcze kiedykolwiek do mnie dzwonił.

- Rozumiem.

- Dobra, nie mówmy już o tym, zmęczony jestem. - ziewnął. - Lepiej idźmy spać.

- Racja, zresztą też już jestem śpiący. - odparł Mikami kładąc się na łóżku.

Light zrobił to samo.

- Dobranoc kochanie! - powiedział Teru całując młodszego.

- Dobranoc. - odpowiedział Light.

Chwilę później zasnęli razem wtuleni w siebie.