6

13 5 0
                                    

Hindi ko namalan ay nakalayo na pala ang lalaki, dahila  ito sa pag iisip ko kanina. Nakita ko siya'ng papunta na nang parking lot, agad ko namang sinundan doon.

"Di kaba babalik sa court?" pag babasag ko sa katahimikan, na habol ko siya pero di niya pa din ako binabalingan.

"Hoy? may laro ka pa, puwede naman akong umuwi mag isa." saad ko habang inaayos ang bag sa likuran ko, andaming pawis na namoo sa noo ko, sino namang di papawisan kanina.

"Wala. I ditched the game so...." he said, pero hindi talaga siya bumaling.

Hindi ko siya kinulit. baka kase ay pagod lang sa laro at di na kayang maki pag usap, pero ba't parang namumula ang mga tenga niya? nilalagnat ba siya?

"Mainit kaba?" akmang sasapoin ko sana ang noo niya nang pinigilan niya ako, gamit ang kanang kamay.

"No i'm not. just walk, and do not talk anymore." saad niya na may halong irita sa boses.

Ano bang nangyari sa kanya? kanina ay parang proud na proud pa siya sa mga sinasabi niya, ngayon ay parang nag sisisi sa ginawang pagsalita kanina. Diko nalang tinanong ulit, hanggang sa dumating kami sa tapat ng coffee shop.

"I'll gonna buy, if you want to enter the coffee shop, don't mind the people around you. But it seems, mediyo walang tao." baling niya sa'kin.

Naglakad na kami papasok sa coffee shop, as usual nag intay na naman ako sa upoan.

My phone beeped.

Agad ko namang binalingan ang cellphone ko, at binasa ang message ni Lear.

From: Lear.

Nakauwi ka ba nang maayos? sabi sa'kin ni shane nong nag cr siya ay nakita niya kayo ni akio, cinorner ka daw. wow mala wattpad kana teh.

Napairap ako sa message ni Lear, diko namalayan na may nakatingin pala samin, sana naman ay di nila ako asarin nang todo.

Bumaling ako sa lalaki at ngayon ay pabalik na sa kina uupoan ko.

"What?" irita niyang saad.

Nakatitig ako sa kanya habang nakaupo, namumula pati ang mukha niya. baka inuuhaw?

Umiling ako. "Wala, namumula ka kase." pairap kong sabi.

Hinawakan naman ng lalaki ang mukha niya, even grabbed his phone and watch his face on the screen.

"A-ano mainit kase..." saad niya na may kunting panick.

Bigla naman ang dating ng order namin at isa isang nilapag ang mga cappuccino na inorder ng lalaki.

"Enjoy your order ma'am, sir" saad nang waiter bago umalis sa harapan namin.

Ngumiti naman ako sa kanya.

Hindi ko alam kung bakit pero pa linga linga siya sa paligid habang umiinom sa kape niya, di ko na siya tinanong. baka may hinahanap lang.

"Uh...Inomin muna yung kape" saad niya habang nakatingin sa cashier. para bang may inaabangan siya.

Agad ko namang ininom ang kape, medjo mainit pa naman kase pero ang sarap talaga nang cappuccino, parang may extra sa timpla nila ngayon.

"Ubusin mo..." he said habang pa linga linga sa cashier pa balik sakin.

Inubos ko ang kape, i followed him. kaya naman nang maubos ko nag kape ay may naiwan na parang papel sa loob ng cup ko.

"Bakit may papel to? nainom ko pa naman" reklamong saad ko baka kasi madumi yung papel.

"Open it." he's staring at me now as if any minute i'll vanish.

Dinaga ang dibdib ko, hindi ko alam kong bakit, agad ko namang binuksan ang papel, pagbukas ko noon ay nakita ko ang nakasulat. "Can i court you, bel?" sa baba non ay from Akio.

Walking with insecurity (Unsecured Series #1)Where stories live. Discover now