Savaşçı|Gerçek Aile~Asker

8.bölüm

AŞKIN SAVAŞÇI
~İyi Okumalar~

Dediğim gibi dün yanlız evde oturmuştum.
Şimdiyse bu kadar dinleme yeter diyerek tugaya gitmek için hazırlanıyorum.

Üzerimizde giydiğime göre hazırdım. Mutfakta gittim ve kendime 2 tane sandviç hazırladım.

Evet tugaya vaktinden biraz erken gidiyordum.

Yazmam gereken bazı evraklar vardı. Hem de Albaya burda olduğumu bildirmek gibi bir amacım vardı.

Yemek yedikten sonra hemen motorumun anahtarından götürdüm ve dışarı çıktım.

Mahalleye bir göz attım. Top oynayan çocuklardan başka hiç kimse yoktu.

Kafama kaskı geçirdim ve motoru işe saldım.

Motoru satmak gibi fikrim vardı. Onun yerine güzel bir araba almak çok iyi olacaktır.

Yarın hafta sonudu. Biolojik ailem gile gidecektim.

26 yıl sonra gerçek ailemle tanışmak ne kadarda trajikomik.

Tugaya geldiğimde kapıdaki nöbetçi askerlere kimliğimi istedi.

Asker kimliğimi ona doğru uzattım ve yüzünde oluşacak şaşkın ifadeni bekledim.

Kimliğe önce baktı sonra kaşları şaşkınca yukarı kalktı. Sessizce"hassiktir lan " dediğinde duydum.

Daha sonra ne yaptığını fark etti ve hemen tekmil verdi.

" ASTSUBAY/ AHMET ERSOY/ ADANA/EMRET KOMUTANIM"

"Koçum hadi aç kapıyı içeri geçim" dedim.

Hızla kafa sallayarak içerde bir tuşa bastı. Otomatik olarak kapı açılırken motoru içeri doğru sürdüm.

Beni tanıyan askerler neden burda olduğumu merak ederek bakarken.