"Gitmene İzin Vermeyeceğim."

Lütfen rahat bırak beni

İğrenç bir şekilde uyandım. Woojin sikiğinin dediği şeyler yüzünden artık dalga geçebilecek bir havam kalmamıştı. Bu sefer gerçekten bir şeyler olacaktı. Eğitim hayatım mahvolacaktı resmen.

Titreyerek yataktan kalktım. Üzerime hiç özenmeden bir şeyler geçirmiştim. Yüzüme bi' su atıp evden çıkmıştım. Yemek yemem veya yememem hiç umrumda değildi cidden. Otobüse yetişip bir yerde oturmuştum ve telefonu açıp, Woojin ile olan mesajları ss alıp direkt gruba atmıştım.

Allah'ın mükemmel kulları (amk)

                                      Felix:
                                      ss
                                      "Korkuyorum"

BaklavacıChan:
"Ha"
"ne"

Hortumcuchangbin:
"Ney"

Taklacıekmek:
"NE"

Sincapamaminhosapığı:
"N'oluyor "

BaklavacıseverSeungmin:
"İfşaları paylaşacaklar sanırım.."

                                      Felix:
                                      "Bıktım"
                                      "Sizi de kendi bokluklarımın içine çektim çok üzgünüm "

BaklavacıChan:
"Saçmalama neredesin şu an"

Hortumcuchangbin:
"Jeongin ile girişteyiz seni bekliyoruz merak etme koruruz seni bir şey olursa"

BaklavacıChan:
"Geliyoruz biz"

                                      Felix:
                                      "Çok teşekkür ederim"
                                      "İğrençliklerime katlanıyorsunuz"

Taklacıekmek:
"Ne saçmalama "
"Seviyoruz seni"
"Ne olursa olsun yanındayız<3"

BaklavacıseverSeungmin:
"Ne kadar sinir bozucu olsan bile evet"
"Kardeş gibiyiz aramızda böyle bir şey olmaz, teşekkür etmeyi kes. Bekliyoruz seni"

                                      Felix:
                                      "Tamam az kaldı geliyorum"

                                      Felix çevrimdışı

Bir süre geçtikten sonra varmıştım üniversiteye. Cidden kapıda bodyguard gibi dikilip beni bekliyordular. Böyle arkadaşlara sahip olduğum için gerçekten de şanslıydım. Hemen yanlarına gittim.

Jisung: "şükür gelebildin"

Felix: "Üzgünüm.."

Jeongin: "Yeto üzgünüm veya teşekkür etmeyi bırak"

Chan: "Neyse gel içeri girelim."

Başımla onaylayıp içeri girmiştik. Etrafa baktım biraz. Bütün gözler benim üzerimdeydi. Korkuyordum.. bir şey ni yapmıştı ? Yapmadıysa ne zaman yapacaktı ?

Changbin: "Ya biliyor musun bakanları 3. kol ile tanıştırıyorduk"

Jeongin: "ohaa evet أظن ذلك أيضا"

Çoğu kişinin bakışı çekilmişti üzerimden. Bir süre sonra sınıfa gitmiştik. Sırama oturup kara kara düşünüyordum. Birden önümdeki masaya Chan sertçe vurdu ve düşüncelerimden ayrılmıştım.