How I wish that pain could just stop even for a second because I cannot handle it anymore, Ang boung akala ko naka move-on na ako sa ginawa ng Pinsan ko at si Edrian sa akin.
I shrug my head after those past memories came back inside my mind. Past is past. We're living in the present not on the past', though past alway give scars to people heart.
Huminga ako ng malalim and I sipped on my iced cappucino and smiled, it's delicious and slightly creamy kaysa sa nakasanayan kung Cappuccino.
We are not everyone’s cup of tea and it’s okay. Hindi mo kailangan i-please ang tao na magustuhan ka. Surround yourself with people who believes in you and admire you for being you. People who loves you for who you are. Wag mo bigyan ng pake yung taong ayaw sayo.
I took a glance to the Small Wallet infront of me, binigay ito ni Ayleen sa akin bago siya Lumabas at hindi ko Alam kung ano ang laman nito.
Pagka open ko Ay Nanlaki ang mata ko sa nakita, Seriously? This is not just a money it's a big money for me.
I smiled Betterly at tumayo, kung ganun hindi rin naman pala matipid mamigay ng pera itong asawa ni Ria. Sobra'sobra pa nga to para sa akin, but still thankyou parin for him.
I'll going to the mall and to the beauty Salon later. omygod! I can't wait to change all my Things I mean Ria's things.
Bumukas ang pintuan at niluwa nun si Ayleen na dala ang Cellphone sa kaliwang kamay at parang may kausap.
"Opo, Nandito po siya. Si Ino?... Teka Sandali"
Napatingin siya sa aking pwesto at Sinenyas ang telepono na hawak niya, tumaas ang isa kung kilay "Who's that?" I asked.
Napatampal siya sa kaniyang noo "Your Sibling, Si Ino" she whispered.
F*cking F*ck. Anong sasabihin ko?.
binigay ni Ayleen ang telepono sa akin at dahan dahan ko iyon kinuha "H-hello!" oh god, hindi ako Sanay na may kapatid.Sh*t of course kasi wala naman akong kapatid.
"Hello ate" masiglang tinig ang narinig ko mula sa kabilang linya, and I felt my heart trembling for the first time because he called me Ate.
"Ate, Kamusta ka jan sa Manila? Si kuya Kayden po ba Okey lang?" his voice like Binata na.
Pero ano ba ang sasabihin ko. W-wait! What the h*ll manila? It's mean nasa manila ako ngayon? Nanlaki ang mata ko, this is not kidding right?
"Ate" bumalik ako sa aking sarili "nandyan kapa ba?" tanong niya ulit.
I hammed "Y-yeah, Ahm what did you say?-- I mean ano nga pala ang sinasabi mo?" I closed my eyes pero Naimulat din yun agad ng marinig si Ayleen na tumawa.
I just glared at her then nag fucosed sa kausap "Si Ate oh, di muna ba ako na miss? Akala ko pa naman hindi mo ako kakalimutan, sila Tatay pala nandun sa may Sakahan. Nandito ako sa Taas ng hindi gaanong mataas na Kahoy humahanap ng signal para makausap ka, namiss na kasi kita Ate Ria" mahaba niyang Wika.
Sakahan? Nagsasaka sila?
I bit my lower lips "You know in--este namiss din kita ng sobra ino, Tsaka Sila Tatay at nanay din Pakisabi na namiss kuna sila" Ohmy' I can't take it
"Ate, anong nanay? Nakalimutan muna bang na wala na tayong Nanay?"
Nanlaki ang mata ko sa narinig "H-ha?" hindi Alam kung sambit.
"1 year na ang lumipas simula ng mawala siya, Ate" malungkot na Wika Niya.
Napatingin ako Kay Ayleen she also look so sad to what ino Said. I heavily sigh, hindi ko naman kasi Alam na Wala na palang Nanay itong si Ria. I don't know but I feel Something inside my Chest. Nalungkot din ako.
YOU ARE READING
Woke Up As A Wife Of The Cold Man✔️
Random"Hindi pa Nagigising si Lady Ria, baka pagalitan tayo ni Senyorito" "Hindi iyan, Anong magagawa natin. Ayaw niyang magising" "Pero Auntie, Three days na siyang tulog" "nakakapagtaka ang nangyayari? hindi pa naman siya Patay, Pero hindi siya nagigi...
